စစ္ေတြၿမိဳ႕တြင္ ဇြန္ ၁၂ ရက္ေန႔ညအထိ က်ေနာ္တို႔အေနနဲ႔ လံုျခံဳေရးစိတ္မခ်ေသးပါ။
ယခုစိတ္ခ်ရၿပီလားဆိုေတာ့လည္း အေျဖက ေရရာမႈမရွိပါ။ ဘဂၤ ါလီမ်ားေနထိုင္သည့္ ရြာဖက္သို႔ မသြားရပါ။ တပ္မေတာ္စစ္ေၾကာင္းမ်ားက ေပးမ၀င္ၾကပါ။ ဇြန္ ၁၂ ရက္က စစ္ေတြၿမိဳ႕ ေန႔လည္ခင္း မွာ ေသြးပ်က္စရာျဖစ္ပါသည္။ ျမင္ရသမွ် လူအားလံုးလက္ထဲမွာ ရရာလက္နက္ ကိုင္ဆြဲထားပါသည္။ ဓား၊ တုတ္၊ ဂ်င္ကလိ၊ လွံ၊ ေလးခြ စသျဖင့္ ကေလး၊ လူၾကီး၊ က်ား၊ မ ၊ သက္ၾကီးရြယ္အိုမက်န္ ရခိုင္တိုင္းရင္းသားမ်ားလက္ထဲတြ င္ မိမိကိုယ္ကိုယ္ ကာကြယ္သည့္အေနျဖင့္ အသင့္ကိုင္ေဆာင္ထားၾကပါသည္။
ရယ္စရာျဖစ္ရပ္တစ္ခုကိုေျပာပါဦး မည္။ စစ္ေတြသို႔ ေရာက္လွ်င္ေရာက္ခ်င္း နယ္ခံသတင္းေထာက္ႏွင့္ ဆက္သြယ္ကာ ျခံက်ယ္၀န္းသည့္ တည္းခိုခန္းသို႔သြားၾကပါသည္။
လံုျခံဳေရးစိတ္ခ်ရသည္ဟု နယ္ခံသတင္းေထာက္က ဆိုပါသည္။ တကယ္လည္း ျခံစည္းရိုးတြင္ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္မ်ား လႊတ္ထားပါသည္။အဆိုပါတည္းခိုခန္း သို႔ေရာက္ၿပီး ခဏအၾကာတြင္
မန္ေနဂ်ာမိန္းကေလးမွအစ တည္းခိုခန္းတာ၀န္ရွိသူအားလံုးမွ ာ တုတ္ ဓားမ်ားကိုင္ဆြဲၿပီး ျခံ၀တြင္ စုရံုးေနပါေတာ့သည္။ ဘယ္ေနရာမွ ၀င္လာလွ်င္ ဘယ္ေနရာမွခုခံမည္ ဘယ္ေနရာသို႔ တိမ္းေရွာင္မည္ စသည္တို႔ကို အသက္ၾကီးသူတစ္ဦးက ညႊန္ၾကားလွ်က္ရွိပါသည္။
ိထို႔ေနာက္ .... က်ေနာ္တို႔ ေနရာေျပာင္းေရြ႕ခဲ့ၾကပါသည္။
က်ေနာ္တို႔မေၾကာက္ပါ။ ေၾကာက္လွ်င္လည္း ဒီကိုမလာၾကပါ။ ဒီကိုေရာက္ေနသည့္ သတင္းေထာက္မ်ားသည္ မေၾကာက္သျဖင့္ လာၾကျခင္းျဖစ္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ေရာက္ေရာက္ခ်င္းတြင္ မျမင္ဖူးသည့္ အေျခအေနႏွင့္ ပက္ပင္းတိုးၾကသျဖင့္ ဒူးတုန္မိေၾကာင္းကိုေတာ့ ပြင့္လင္းစြာ၀န္ခံပါသည္။ သတင္းေထာက္မ်ားထဲတြင္ မက္ဆင္ဂ်ာ ဂ်ာနယ္မွ မိန္းကေလးတစ္ဦးလည္း ပါ၀င္ပါသည္။
တခ်ဳိ႕ရက္မ်ားတြင္ ရခိုင္လူမ်ဳိးတခ်ဳိ႕ႏွင့္ သတင္းေထာက္တခ်ဳိ႕အၾကား အဖုအထစ္အနည္းငယ္ ရွိခဲ့ပါသည္။ ရဲတပ္ဖြဲ႕မ်ားက ၾကား၀င္ျဖန္ေျဖခဲ့ရပါသည္။ ဘီဘီစီစေသာ ျပည္ပသတင္းမီဒီယာမ်ား၏ ေပါက္ကရ လုပ္ကြက္မ်ားေၾကာင့္ မီဒီယာကို ေဒသခံမ်ားက မၾကည္လင္ၾကပါ။ ထို႔ေၾကာင့္ က်ေနာ္တို႔အေနျဖင့္ လံုျခံဳေရးစိတ္မခ်ရ ေသးပါဟု ဆိုျခင္းျဖစ္ပါသည္။ တပ္မေတာ္စစ္ေၾကာင္းႏွင့္ ရဲတပ္ဖြဲ႕မ်ားက မီဒီယာသမားမ်ားကို သတိေပးထားျခင္းရွိပါသည္။ ကိုယ့္သတိကိုယ္ထားရန္ပစ္ ျဖစ္ပါသည္။
လံုျခံဳေရးယူထားသည့္ တာ၀န္ရွိသူမ်ားကိုယ္တိုင္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သတိျပဳေနရခ်ိန္တြင္ မီဒီယာသမားမ်ားအေနျဖင့္ ပိုမိုသတိရွိရပါသည္။
ဇြန္ ၁၃ ရက္နံနက္တြင္ ကာကြယ္ေရး၀န္ၾကီးတို႔ေရာက္လာပါသ ည္။ လံုျခံဳေရးကလည္း ပိုမိုဂရုစိုက္လာပါသည္။ အနည္းငယ္လံုျခံဳစျပဳလာၿပီဟု ထင္ရပါသည္။ အလွဴအတန္းမ်ားလည္း ေရာက္ရိွလာသျဖင့္ ေဒသခံမ်ားအတြက္လည္း ၀မ္းသာစရာပင္ျဖစ္ပါ သည္။
မည္သည့္ေနရာမွ ေရာက္လာမည္မသိေသာ ဂ်င္ကလိ၊ ေလာက္စာလံုး၊ သံခၽြန္မ်ားကို
ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္သရဏဂံုတင္ရင္း ကိုယ့္အလုပ္ကိုယ္ ထမ္းေဆာင္ေနၾကပါသည္။
ခ်စ္ေသာ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမမ်ား က်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစ။
ေလးစားစြာ.....
ဥကၠာကိုကို
ယခုစိတ္ခ်ရၿပီလားဆိုေတာ့လည္း အေျဖက ေရရာမႈမရွိပါ။ ဘဂၤ ါလီမ်ားေနထိုင္သည့္ ရြာဖက္သို႔ မသြားရပါ။ တပ္မေတာ္စစ္ေၾကာင္းမ်ားက ေပးမ၀င္ၾကပါ။ ဇြန္ ၁၂ ရက္က စစ္ေတြၿမိဳ႕ ေန႔လည္ခင္း မွာ ေသြးပ်က္စရာျဖစ္ပါသည္။ ျမင္ရသမွ် လူအားလံုးလက္ထဲမွာ ရရာလက္နက္ ကိုင္ဆြဲထားပါသည္။ ဓား၊ တုတ္၊ ဂ်င္ကလိ၊ လွံ၊ ေလးခြ စသျဖင့္ ကေလး၊ လူၾကီး၊ က်ား၊ မ ၊ သက္ၾကီးရြယ္အိုမက်န္ ရခိုင္တိုင္းရင္းသားမ်ားလက္ထဲတြ
ရယ္စရာျဖစ္ရပ္တစ္ခုကိုေျပာပါဦး
လံုျခံဳေရးစိတ္ခ်ရသည္ဟု နယ္ခံသတင္းေထာက္က ဆိုပါသည္။ တကယ္လည္း ျခံစည္းရိုးတြင္ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္မ်ား လႊတ္ထားပါသည္။အဆိုပါတည္းခိုခန္း
မန္ေနဂ်ာမိန္းကေလးမွအစ တည္းခိုခန္းတာ၀န္ရွိသူအားလံုးမွ
ိထို႔ေနာက္ .... က်ေနာ္တို႔ ေနရာေျပာင္းေရြ႕ခဲ့ၾကပါသည္။
က်ေနာ္တို႔မေၾကာက္ပါ။ ေၾကာက္လွ်င္လည္း ဒီကိုမလာၾကပါ။ ဒီကိုေရာက္ေနသည့္ သတင္းေထာက္မ်ားသည္ မေၾကာက္သျဖင့္ လာၾကျခင္းျဖစ္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ေရာက္ေရာက္ခ်င္းတြင္ မျမင္ဖူးသည့္ အေျခအေနႏွင့္ ပက္ပင္းတိုးၾကသျဖင့္ ဒူးတုန္မိေၾကာင္းကိုေတာ့ ပြင့္လင္းစြာ၀န္ခံပါသည္။ သတင္းေထာက္မ်ားထဲတြင္ မက္ဆင္ဂ်ာ ဂ်ာနယ္မွ မိန္းကေလးတစ္ဦးလည္း ပါ၀င္ပါသည္။
တခ်ဳိ႕ရက္မ်ားတြင္ ရခိုင္လူမ်ဳိးတခ်ဳိ႕ႏွင့္ သတင္းေထာက္တခ်ဳိ႕အၾကား အဖုအထစ္အနည္းငယ္ ရွိခဲ့ပါသည္။ ရဲတပ္ဖြဲ႕မ်ားက ၾကား၀င္ျဖန္ေျဖခဲ့ရပါသည္။ ဘီဘီစီစေသာ ျပည္ပသတင္းမီဒီယာမ်ား၏ ေပါက္ကရ လုပ္ကြက္မ်ားေၾကာင့္ မီဒီယာကို ေဒသခံမ်ားက မၾကည္လင္ၾကပါ။ ထို႔ေၾကာင့္ က်ေနာ္တို႔အေနျဖင့္ လံုျခံဳေရးစိတ္မခ်ရ ေသးပါဟု ဆိုျခင္းျဖစ္ပါသည္။ တပ္မေတာ္စစ္ေၾကာင္းႏွင့္ ရဲတပ္ဖြဲ႕မ်ားက မီဒီယာသမားမ်ားကို သတိေပးထားျခင္းရွိပါသည္။ ကိုယ့္သတိကိုယ္ထားရန္ပစ္ ျဖစ္ပါသည္။
လံုျခံဳေရးယူထားသည့္ တာ၀န္ရွိသူမ်ားကိုယ္တိုင္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သတိျပဳေနရခ်ိန္တြင္ မီဒီယာသမားမ်ားအေနျဖင့္ ပိုမိုသတိရွိရပါသည္။
ဇြန္ ၁၃ ရက္နံနက္တြင္ ကာကြယ္ေရး၀န္ၾကီးတို႔ေရာက္လာပါသ
မည္သည့္ေနရာမွ ေရာက္လာမည္မသိေသာ ဂ်င္ကလိ၊ ေလာက္စာလံုး၊ သံခၽြန္မ်ားကို
ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္သရဏဂံုတင္ရင္း ကိုယ့္အလုပ္ကိုယ္ ထမ္းေဆာင္ေနၾကပါသည္။
ခ်စ္ေသာ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမမ်ား က်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစ။
ေလးစားစြာ.....
ဥကၠာကိုကို
No comments:
Post a Comment