Dr. Aye Maung said,"Our stand is that we won’t give even an inch of our land to those illegal Bangali Terrorist Immigrants. We won’t give up our land, our breeze, our water which are handed to us by our ancestors."

Sunday 24 June 2012

ျမန္မာသံေတာ္ဆင့္ (ဘေလာ့)


Photo credit - FB 598783- 488 ---

အစိုးရသည္ရခိုင့္အေရးကို - လက္ရိွအျမင္ေျပာရလွ်င္ - အုပ္ခ်ဳပ္ေရး (administrative/ law and order issue) ျပႆနာအဆင့္ထားကာျပည္ေထာင္စုအစိုးရအဖြဲ ့ကသာကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းေနဟန္ရိွသည္။

သို ့ေသာ္ျပည္သူလူထုကမူ အမ်ိဳးသားအေရး (a national concern) အျဖစ္ ျမင္ေနၾကသည္။
ထို ့ေၾကာင့္ 7 Day News ဂ်ာနယ္ကလႊတ္ေတာ္ကိုမတင္ ဘူးလားဟုအစိုးရအာဏာရျပည္ခိုင္ၿဖိဳး ပါတီ၏ေခါင္းေဆာင္တစ္ဦးျဖစ္သူဦး ေဌးဦးကိုေမးခြန္းထုတ္ခဲ့သည္။ဦးသိန္းညြန္ ့စေသာျပည္သူ ့

လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္တို ့ကလည္းလႊတ္ေတာ္သို ့တင္သြင္းရန္အသံျမည္လာၾကၿပီ။

အမ်ိဳးသားအေရးဟုသတ္မွတ္သူမ်ားအနက္တတ္ႏိုင္သူမ်ားကအလႈေငြသိန္းေထာင္ႏွင့္ခ်ီ၍အၿပိဳင္အဆိုင္
လႈဒါန္းၾကယံုမကဒုကၡသည္မ်ားထံသို ့ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က်သြားေရာက္ေစာင့္ေရွာက္ေနၾကၿပီျဖစ္သည္။ [ဧရာ၀တီတို္င္း၌နာဂစ္မုန္တိုင္းဖ်က္ဆီးၿပီးခ်ိန္ကာလကိုျပန္သတိရစရာပင္။] 


ရခိုင္အေရးႏွင့္ပါတ္သက္၍တစ္ဦးခ်င္းခံစားခ်က္(emotions) မ်ားကိုအခ်ိန္အတိုင္းအတာ တစ္ခုအထိခြင့္ျပဳေပးခဲ့ၾကၿပီးပါၿပီ။ေရွ ့ခရီးအတြက္အလံုးစံုပါ၀င္ေသာခ်ဥ္းကပ္နည္း (comprehensive approach) ျဖင့္အေကာင္းဆံုးဟုမဆိုႏိုင္ေသာ္လည္းလက္ေတြ ့အေကာင္အထည္ေဖၚယူႏိုင္မည့္
(realistic and feasible solution) အေျဖကိုစဥ္းစားၾကရမည္ျဖစ္ပါသည္။

ယခုတင္ျပခ်က္တြင္ရိုဟင္ဂ်ာေတြအယ္ခိုက္ဒါႏွင့္အဆက္အသြယ္ရိွ္ေၾကာင္း
ျမန္မာ့နယ္ေျမတစ္စိပ္တစ္ပိုင္းကိုအရယူ၍ႏိုင္ငံထူေထာင္ရန္စီမံကိန္းရိွတာေတြ
ကိုထည့္မေျပာေတာ့ပါ။ ေျပာေနစရာမလိုေတာ့ေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။

ဘဂၤလားဒက္ရွ္အစိုးရႏိုင္ငံျခားေရးဌာနႏွင့္ဘဂၤလားဒက္ရွၤမီဒီယာတို ့ကယခုကိစၥ
၏ေနာက္ခံအေၾကာင္းသည္ Jamaat -e- Islam လက္ခ်က္ျဖစ္ေၾကာင္းေျပာၾကသျဖင့္ ႀကိဳတင္ၾကံစည္မႈေတြပါေၾကာင္းခိုင္လံုေသာလက္ဆုပ္လက္ကိုင္ေတြရိွေနၿပီ။

ၿပီးခဲ့ေသာအဓိကရုဏ္းတြင္ဘဂၤလီေခၚေတာမ်ားကတေနရာတြင္ေလာင္ခ်ာႏွင့္ပစ္သည္ဟုခိုင္မာေသာ
သတင္းထြက္လာသည္။၀ွက္ထားေသာေသနတ္တလက္စ၊ႏွစ္လက္စႏွင့္ပစ္ျခင္းသည္
လက္နက္ပုန္း ျပႆနာေလာက္သာျဖစ္သည္။ လက္နက္ခဲယမ္းမ်ားေသတၱာလိုက္ဖမ္းမိျခင္း၊
RPG အသံုးျပဳျခင္းတို ့ပါ၀င္လာေသာအခါမူလ immigration issue သည္ national security issue အျဖစ္ေနာက္တဆင့္တက္သြားၿပီျဖစ္သည္။

ယခုတဖန္ national security issue သည္လူဦးေရဆက္တိုးေနသည္ႏွင့္အမွ်လူသားခ်င္းစာနာရမည့္
မ်က္ႏွာစာဘက္ (humanitarian dimension) ပါႀကီးထြားလာၿပီးပို၍ေျဖရွင္းရခက္လာေတာ့မည္။ 

ယၡဳပင္ေလွမ်ားျဖင့္ထြက္ေျပးသြားၾကေသာအမ်ိ္ဳးသမီးႏွင့္ခေလးမ်ားကိုဘဂၤလားဒက္ရွ္ဘက္က
လက္မခံဟူသည့္သတင္းေၾကာင့္ျပႆနာကိုဘယ္ဘက္ကစလိုက္သည္ဆိုသည့္အခ်က္အား
သတင္းဖတ္ပရိႆတ္ကေလွ်ာ့တြက္ (discount) တာခံရလာႏိုင္သည္။

ဤျပႆနာသည္သက္တမ္းရွည္လာသည္ႏွင့္အမွ် ‘တရား၀င္ေသာအေရးဆိုမႈတစ္ခု’
(a legitimate cause) ျဖစ္ေနသလိုလုိ၊ ‘အမ်ိဳးသားလြတ္ေျမာက္ေရးက်ိဳးပမ္းမႈ’တစ္ခု

(a national liberation movement) လိုလုိကမၻာ့ပရိႆတ္၏အေ၀းျမင္တြင္
ထင္ျမင္လာႏိုင္သည္။ ထိုအခါပို၍ရွင္းရခက္လာလိမ့္မည္။

ေျပာရမည္ဆိုလွ်င္ျပည္ေထာင္စုအစိုးရသည္မေ၀းကြာလွေသးေသာမိမိ၏စစ္အာဏာရွင္
အရိပ္မည္းေၾကာင့္ႏိုင္ငံတကာကသံသယမ်က္လံုးမ်ားျဖင့္ေစာင့္ၾကည့္
အကဲခပ္ေနၾကမည္ကိုအေလးအနက္ထည့္တြက္ေနရပံုရသည္။

၄င္းအျပင္စီးပြားေရးဆန္ရွင္အၿပီးတိုင္ရုပ္သိမ္းေပးေရး၊ အကူအညီအေထာက္အပံ့ေတြရေရး၊ E Visa စသည္ျဖင့္အစြမ္းကုန္ျပင္ဆင္ထားေသာေသာကမၻာ လွည့္ဧည့္သည္လုပ္ငန္းေအာင္ျမင္ေရး တို ့သည္ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ျဖစ္တည္ခါစ ျပရုပ္ေကာင္း (positive image) ေပၚတြင္မူတည္ေနသည္။ ဤအခ်က္မ်ားကလည္းဦးသိန္းစိန္အစိုးရကိုတုပ္ေႏွာင္ထားသလိုျဖစ္ေနပံုရသည္။
သို ့ေသာ္ရခိုင္ျပည္သူေတြကမိမိတို ့ကိုျပည္ေထာင္စုအစိုးရကလံုေလာက္ေသာ
အကာအကြယ္မေပးႏိုင္၊ ေပးခ်င္စိတ္မရိွဟုခံစားမိသြားၾကလွ်င္ျပည္ေထာင္စုႀကီးၿပိဳကြဲေရးကို
ေရွးရႈသြားမည့္အခ်က္ျဖစ္သည္ကိုလည္းဤ cost-benefit analysis ထည္းတြင္ထည့္တြက္ သင့္သည္ဟုယူဆသည္။

အေျခအေနမွာေလာေလာဆယ္ထိမ္းခ်ဳပ္ထားႏိုင္သည္ဆိုေစကာမူအခ်ိန္မေရြးျပန္ေပါက္ကြဲမည့္အေန
အထားျဖစ္ေၾကာင္းယခုရေသ့ေတာင္တြင္ရခိုင္ ၁၁ ဦး ထပ္၍အသတ္ခံရသည္အျဖစ္ကလွစ္ျပေနသည္။

အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္၄င္း၏မူလအေၾကာင္းတရားကအပြန္းအပဲ့မရိွနဂိုအတိုင္းရိွေန၍ျဖစ္သည္။ 

ခိုး၀င္လာသူမ်ားကသူတို ့သည္တိုင္းရင္းသားတစ္မ်ိဳးျဖစ္ပါသည္ဟုႏိုင္ငံတကာမ်က္ႏွာစာ
တြင္ႏွစ္ေပါင္း၂၀ ေက်ာ္ lobby လုပ္ထားသည္။ လက္ေတြ ့အရလည္းဒီလူေတြျမန္မာ့ေျမေပၚ
မွာေနလာတာ ဆယ္စုႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာရိွေနခဲ့သည့္အတြက္ႏွစ္ေတြၾကာေလသူတို ့၏ claim
ကိုကမၻာ့ပရိႆတ္ကဟုတ္သေယာင္ေယာင္ထင္လာႏိုင္ေလေလျဖစ္မည္။

၄င္းအထင္ကိုျမန္မာအစိုးရကထိထိေရာက္ေရာက္မေခ်ဖ်က္ႏိုင္ပါ။
[လ၀က၀န္ႀကီးဦးခင္ရီကျပည္တြင္းမီဒီယာကိုခရီးသြားဟန္လႊဲတစ္ခြန္းမွ်ေျဖယံုမွ်ျဖင့္မလံုေလာက္ပါ။]

ရခိုင္ျပည္တြင္ေဒသခံမ်ား(အထူးသျဖင့္သံဃာေတာ္မ်ားကို)အလစ္ေခ်ာင္း၍တစ္ဦးခ်င္းလုပ္ၾကံသတ္ျဖတ္ျခင္း၊ မိန္းခေလးမ်ားကိုေစာ္ကားၿပီးအလြန္လူမဆန္ေသာနည္းမ်ားျဖင့္သတ္ျဖတ္ျခင္းတို ့သည္ယခုမွျဖစ္သည္မဟုတ္။

အဓိကရုဏ္းကာလအတြင္းေရတြင္းေရကန္တို ့ကိုအဆိပ္ခပ္သည္ဟူေသာသတင္းမ်ားၾကားရသည္။ [ဤအလုပ္မ်ိဳးလုပ္သူမ်ားသည္မိမိအလိုကိုမလိုက္ေသာမိန္းခေလးမ်ား၏မ်က္ႏွာကိုအက္ဆစ္ႏွင့္ပက္ေသာ
ယဥ္ေက်းမႈအဆင့္အတန္းမွျဖစ္ၾကသည္။ မ်က္ႏွာကိုအက္ဆစ္ႏွင့္ပက္ခံရေသာဘဂၤလားဒက္ရွ္မွ မိန္းခေလးမ်ားအားကေနဒါ၌ပလပ္စတစ္ဆာဂ်ရီလုပ္အခမဲ့ေဆးကုျပဳျပင္ေပးေနပံုကေနဒီယံ TV Program မ်ားတြင္ၾကည့္ရဘူးသည္။ အမ်ိဳးတူဘာသာတူမ်ားအေပၚ၌ပင္ကမ္းကုန္ေအာင္ရက္စက္သူမ်ားျဖစ္သည္။

ထိုသို ့ဆိုသျဖင့္ကြ်ႏ္ုပ္တို ့သည္ထိုသူမ်ားကိုကိုင္တြယ္ရာ၌တန္းတူရည္တူလူမဆန္ေသာနည္းမ်ားျဖင့္
လက္တုန္ ့ျပန္ရမည္ဟုမဆိုလိုပါ။

မေကာင္းဆိုး၀ါးကိုႏွိမ္နင္းရင္းကြ်ႏု္ပ္တို ့ကုိယ္တိုင္မေကာင္းဆိုး၀ါးမ်ားျဖစ္မသြားရန္သတိရိွရမည္။
(In fighting monsters, we ourselves should not become monsters.) 

သို ့ေသာ္ေရွ ့ဆက္၍ေျပာ့စိစိလုပ္ေနလို ့လည္းမျဖစ္ပါ။ 

ျမန္မာျပည္တြင္း၌ “ရိုဟင္ဂ်ာ” ၂ သန္းခန္ ့အထိရိွႏိုင္သည္ဟုအိႏိၵယႏွင့္ဘဂၤလားဒက္ရွ္ 
၂ႏိုင္ငံစလံုးကခန္ ့ မွန္းသည္။ ျမန္မာအာဏာပိုင္မ်ားဘက္ကမူ ရွစ္သိန္းဟုခန္ ့မွန္းသည္။ 

သူတို ့ႏွင့္ေဒသခံမ်ားပဋိပကၡျဖစ္တိုင္းတိုင္းျပည္၏အျခားအစိပ္အပိုင္းမ်ားေနႏွစ္ဘက္ဘာသာတူ
အျခားလူမ်ားအၾကားမအီမလည္ျဖစ္ရသည္မွာဒီတႀကိမ္သာမဟုတ္ေတာ့။ 

ကိုးကြယ္ေသာဘာသာခ်င္းတူေပမင့္“ရိုဟင္ဂ်ာ”ဆိုသူေတြႏွင့္ျမန္မာမူဆလင္ေတြယဥ္ေက်းမႈအဆင့္
အတန္းခ်င္းကြာျခားသည္။ ျမန္မာမူဆလင္မ်ားႏွင့္သာမက၊မေလးရွား၊အင္ဒိုနီးရွားတို ့ကဘာသာတူ
သူမ်ားႏွင့္အမ်ားႀကီးကြာျခားသည္။ပို၍ခ်မ္းသာေသာ ဘရူႏိုင္း၊ ဘာရိမ္း၊ ကာတာ၊ ယူေအအီး၊ ေဆာ္ဒီ၊ တူရကီတို ့ကိုထည့္ေျပာစရာပင္မလို။

[မေလးရွားႏိုင္ငံသည္ ေဘာ့စနီးယား၊ ကိုဆိုဗို စသည့္အေရွ ့ဥေရာပမွမူဆလင္ ဒုကၡသည္မ်ားကိုေလ်ာေလ်ာရႈရႈလက္ခံသည္။ ဘဂၤလီမ်ားကိုလက္မခံလို။]

ပထမဆံုးလုပ္သင့္သည္မွာလူေတြထပ္ခိုး၀င္မလာႏိုင္ေအာင္ထိထိေရာက္ေရာက္တားေရးျဖစ္မည္။ 
လာဘ္စားေသာျပည္ေထာင္စုအစိုးရအရာရိွမ်ားထက္ပို၍၀ံသာႏုရကၡိတျဖစ္မည့္ျပည္နယ္အစိုးရကို လုပ္ပိုင္ခြင့္ေပးသင့္သည္။

အိႏၵိယႏိုင္ငံကမူသူ ့ဘက္ခိုး၀င္လာေသာဘဂၤလီမ်ားကိုတံတိုင္းခတ္၍ဆီးတားယံုမကေသနတ္ႏွင့္ အေသပစ္ခတ္၍တားဆီး (shoot at sight policy) ရာအေတာ္အတန္ခရီးေရာက္သည္။
အိႏၵိယႏွင့္စာလွ်င္ျမန္မာႏွင့္ႏိုင္ငံတကာနယ္နမိတ္သည္ ၁၇၅ မိုင္သာရိွရာထိုျခံစည္းရိုးကာ ထား၍ျဖတ္ေက်ာ္လာသူကိုပစ္ခတ္နည္းကိုအတုယူသင့္ကယူရမည္။
  
တရားမ၀င္ခိုး၀င္လာသူမ်ားကိုအေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုမွာပင္ထိုနည္းကိုသံုး၍
တစိပ္တစ္ပိုင္းအားျဖင့္ေျဖရွင္းေနသည္။ Texas ႏွင့္ New Mexico ျပည္နယ္မ်ားတြင္ေဒသခံ အေမရိကန္လူထုထည္းမွတက္ၾကြသူမ်ားက Heavy Duty Truck မ်ား high power rifle မ်ားသံုး၍ခိုး၀င္လာသူမကၠဆီကန္မ်ား ကိုိုယ္တိုင္ေစာင့္ၾကပ္ဖမ္းဆီးေပးေနသည္။ 
ဤနည္းျဖင့္ Immigration Dept. ကိုကူညီသည္။ Narcotics threat ေၾကာင့္လည္းျဖစ္သည္။

ထုိင္းႏိုင္ငံေတာင္ပိုင္းတြင္လည္းေက်ာင္းဆရာမ်ား၊ က်မၼာေရး၀န္ထမ္းမ်ား၊ ဆြမ္းခံၾကြေနေသာ ရဟန္းေတာ္မ်ားကိုေခ်ာင္းေျမာင္းသတ္ျဖတ္ေနေသာမူဆလင္သူပုန္မ်ားအႏၱရယ္မွကာကြယ္ရန္
ထို၀န္ထမ္းမ်ားကိုလက္နက္တပ္ဆင္ ေပးထားသည္။

ျမန္မာအစိုးရသည္ျပည္ေထာင္စု၏အျခားအစိပ္အပိုင္းမ်ားရိွလူမ်ိဳးစုလက္နက္ကိုင္အဖြဲ ့
အစည္းမ်ားကိုနယ္ျခားေစာင့္တပ္ဖြဲ ့မ်ား (Border Guard Forces) ဖြဲ ့ေပး၍လခရိကၡာ
မ်ားေပးျခင္းေလ့က်င့္သင္ ၾကားေပးျခင္းမ်ားျပဳလုပ္ထားပါသည္။

ယခုထိုတပ္ဖြဲ ့မ်ိဳးမ်ားအမွန္တကယ္အေရးတႀကီးလိုအပ္ေနသည္မွာရခိုင္ျပည္နယ္တြင္ျဖစ္သည္။ 
ျပည္ေထာင္စုအစိုးရႏွင့္အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးရထားေသာရခိုင္အဖြဲ ့အစည္းရိွလွ်င္လည္းတျခားျပည္နယ္
ေတြမွာလိုသူတို ့ကိုဦးစားေပး၍ BGF ဖြဲ ့ေပး၊ ေလ့က်င့္သင္ၾကားေပး၊စည္းကမ္းသတ္မွတ္၍တာ၀န္ေပးပါ။
၄င္းအဖြဲ ့မ်ားကိုျပည္ေထာင္စုအစိုးရကအုပ္ခ်ဳပ္ႏိုင္ေသာ္လည္းျပည္နယ္အစိုးရကလိုအပ္လွ်င္လိုအပ္သလို အနီးကပ္ႀကီးၾကပ္တာ၀န္ေပးခြင့္ျပဳပါ။

အေၾကာင္းမွာယခုလိုအခ်ိန္မ်ိဳးမွာပင္ျပည္မကလာေသာလံုျခံဳေရးတပ္ဖြဲ ့မ်ားသည္တဘက္မွ
တန္စိုးလက္ေဆာင္မ်ားယူေနသည္ဟုေဒသခံရခိုင္မ်ားကစြပ္စြဲေနၾကသည့္အတြက္ျဖစ္သည္။

ရခိုင္တြင္ BGF ဖြဲ ့ေပးလွ်င္ "ရခိုင္ေတြလက္ထဲေသနတ္ေရာက္သြားၿပီးကုလားေတြပစ္သတ္မွာေပါ့"
ဟုအေပၚယံမေတြးေစလိုပါ။ဤအခ်က္ကိုေကာင္းစြာသတိျပဳ၍ပင္လူခိုး၀င္မႈတစ္ခုတည္းကိုတားဆီးရန္ ကန္ ့သတ္တာ၀န္ျဖင့္ဖြဲ ့စည္းရန္ကိုဆိုလုိပါသည္။ BGFရခိုင္ျပည္နယ္ေန လူမ်ိဳးမေရြး၊ဘာသာမခြဲျခား အလုပ္ႏွင့္ "သင့္ေတာ္သူ-ႏိုင္ငံသား" မ်ားထည္းမွေရြးခ်ယ္တာ၀န္ေပးရန္ျဖစ္သည္။

အကယ္၍ရခိုင္ျပည္နယ္အတြက္ BGF အဖြဲ ့မ်ားကိုခ်က္ခ်င္းမဖြဲ ့ႏိုင္ေသးဘူးဆိုလွ်င္လည္း လက္ငင္းလိုအပ္ခ်က္ကိုေျဖရွင္းရန္ျပည္ေထာင္စု၏အျခားျပည္နယ္မ်ားတြင္ဖြဲ ့စည္းၿပီးသား BGF အဖြဲ ့မ်ားကိုတႏွစ္တန္သည္ ၂ႏွစ္တန္သည္အကူအညီေတာင္း၍ပို ့လႊတ္သင့္သည္။ ဥပမာကရင္ျပည္နယ္က DKBA ႏွင့္ရွမ္း၊ ကခ်င္ျပည္နယ္မ်ားက BGF မ်ား။

အေကာင္းဆံုးမွာရိွၿပီးသားအျခားျပည္နယ္မ်ား၏ BGF တပ္ဖြဲ ့မ်ားမွတစ္ဦးခ်င္းျဖစ္ေစ - တပ္ဖြဲ ့
အလိုက္ျဖစ္ေစ-စာရင္းေပး/ပူးေပါင္း၍-အေရးေပၚသေဘာဖြဲ ့စည္းကာအခ်ိန္အတိုင္းအတာႏွင့္တာ၀န္ ကိုကန္ ့သတ္ထားမည့္ျပည္ေထာင္စုနယ္ျခားေစာင့္တပ္ဖြဲ ့Union Border Guard Forces (UBGF) ႀကီးတစ္ခုဖြဲ ့စည္းယူျခင္းျဖစ္မည္။ UBGF သည္နယ္စပ္လံုျခံဳေရးကိုသာတာ၀န္ယူရန္ျဖစ္သည္။

ဤသို ့ဆိုလွ်င္ျပည္ေထာင္စုႀကီး၏ေဘးရန္အသြယ္သြယ္ကိုကာကြယ္ရန္တိုင္းရင္းသားညီအစ္ကိုေတာ္မ်ား
က၀ိုင္း၀န္း၍တာ၀န္ယူၾကသည္ဆိုေသာႏိုင္ငံေရးအႏွစ္သာရကို highlight လုပ္ေပးရာလည္းေရာက္မည္။

လူေျပာမ်ားေနေသာလ-၀-က၊ န-စ-ကထည္းမွအမ်ိဳးသားေရးကိုသစၥာေဖါက္၍ကိုယ္က်ိဳးရွာေနေသာ သူမ်ားကိုရွင္းလင္းေပးပါ။ခႏၶာကိုယ္မွမေကာင္းေသာေျခမလက္မမ်ားကိုျဖတ္ထုတ္ရန္အခ်ိန္တန္ပါၿပီ။

ေနာက္ဆံုးအားျဖင့္ေက်ာင္းဆရာ/ဆရာမမ်ား၊က်မၼာေရး၀န္ထမ္းမ်ားအား ထိုင္းႏိုင္ငံေတာင္ပိုင္းျပည္နယ္မ်ားမွာလိုအေျခခံစစ္ပညာသင္ေပးၿပီးလက္ နက္မ်ားထုတ္ေပးထားဖို ့၊သံဃာေတာ္မ်ားခရီးသြားလွ်င္လိုက္လံေစာင့္ေရွာက္ဖို ့လိုအပ္ေနၿပီ။  

ထိုင္းႏိုင္ငံတြင္ cellphones ႏွင့္ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္လူတိုင္းမွာရိွၾကၿပီးျဖစ္သျဖင့္ ရခိုင္ျပည္နယ္တြင္အစိုးရကထိုအရာမ်ားကိုပါတပ္ဆင္ေပးသင့္ကေပးရမည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္းသို ့ဆယ္စုႏွစ္ေပါင္းအတန္ၾကာကပင္ေရာက္ေနၿပီး
အေျခတက်ျဖစ္ေနၿပီးသားသူမ်ားအတြက္ကားေနာက္တမ်ိဳးစီစဥ္ရန္ျဖစ္သည္။
ပထမအခ်က္အျဖစ္တည္ဆဲရခိုင္ႏွင့္ဘဂၤလီလူဦးေရအခ်ိဳးအဆလက္ရိွထက္ပို၍တဘက္ေစာင္းနင္း
မျဖစ္ရန္အစိုးရကထိမ္းညႇိေပးပါ။တလင္တမယားစံနစ္မက်င့္သံုးေသာဘဂၤလီတို ့၏လူဦးေရတိုးႏႈံးက
ရခိုင္ထက္မ်ားေနသည္။ ထို ့ေၾကာင့္ UN ႏွင့္ညႇိႏိႈင္း၍ယခုတနည္းတဖံုအားျဖင့္စမ္းသပ္ေနသည့္ Two children ေပၚလစီကိုထိထိေရာက္ေရာက္လုပ္ေပးပါ။ (တရုပ္ျပည္တြင္ One Child Policy
ေအာင္ျမင္ေနသည္။) ျမန္မာျပည္တြင္လူဦးေရတိုးႏႈံးျမင့္အုပ္စုမ်ားကို 
Two Children Policy နည္းျဖင့္ထိမ္းခ်ဳပ္မည္ဆိုလွ်င္လကၡံႏိုင္ရေပမည္။)

လက္ေတြ ့ႏိုင္ငံတကာစံျဖစ္ေသာတလင္တမယားစံနစ္ကိုမလိုက္နာေသာမိသားစုျဖစ္ေနလွွ်င္
Two children ေပၚလစီသည္ပင္မလံုေလာက္ ပါ။ ထိုမိသားစုမ်ိဳး (polygamous families)
တြင္သားသမီးႏွစ္ေယာက္ရိွျပီးဖခင္တိုင္းကို bio-engineering (voluntary or enforced neutering) လုပ္ေပးရန္လိုအပ္မည္ျဖစ္သည္။

ဒုတိယအခ်က္အျဖစ္လက္ရိွခရီးသြားလာခြင့္၊ေနရာေရႊ ့ေျပာင္းခြင့္္ထိမ္းခ်ဳပ္ထားသည့္ပံုစံကိုေျပာင္းလဲ သင့္သည္။ လက္ရိွပံုစံသည္လာဘ္စားေသာအစိုးရ၀န္ထမ္းယႏၱယားေၾကာင့္အဓိပၸါယ္မရိွေတာ့ပါ။ ၄င္းအစားရခိုင္ရိွဘဂၤလီမိသားစုမ်ားမွမ်ိဳးဆက္သစ္မ်ား (ခေလး/လူငယ္မ်ား) ကိုျပည္ေထာင္စု၏ အျခားေဒသမ်ားရိွဘာသာတူမည္သူမဆိုကေမြးစား၍ပညာသင္ေပးမည္၊ပ်ိဳးေထာင္ေပးမည္၊ အစစတာ၀န္ယူမည္ (sponsorship) ဆိုလွ်င္မိဘ/အုပ္ထိမ္းသူသေဘာတူညီခ်က္ျဖင့္ေရႊ  ့ေျပာင္းေန ထိုင္ခြင့္ေပးသင့္သည္။

သို ့မွသာ၄င္းတို ့၏ပညာေရးႏွင့္ယဥ္ေက်းမႈအဆင့္အတန္းသည္ျပည္ေထာင္စုတြင္းရိွျမန္
မာမူဆလင္မ်ား၏အဆင့္အတန္းႏွင့္ညီမွ်လာမည္။ အျခားသူမ်ားကိုအႏၱရယ္ျပဳမည့္လူဆိုး မ်ားျဖစ္လာၾကမည့္ဘ၀မ်ိဳးမွလမ္းလႊဲယူႏိုင္မည္၊အၾကမ္းဖက္သမားတို ့၏စည္းရံုးေရး ၾသဇာေအာက္မွဆြဲထုတ္ႏိုင္မည္ျဖစ္သည္။ 

ဤနည္းမ်ားျဖင့္တဖက္တလမ္းကရခိုင္အေပၚဘဂၤလီလူဦးေရဖိအားေလွ်ာ့ေပးရာက်မည္။

တတိယႏိုင္ငံမ်ားမွအစိုးရမ်ားကဒုကၡသည္မ်ား (refugees) အျဖစ္ႏွင့္မွ်ေ၀ယူလာၾကေစရန္ လည္းျမန္မာအစိုးရက UNHCR ႏွင့္ယခုထက္ပို၍ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္သင့္ပါသည္။

ရခိုင္ရိွဘဂၤလီေတြကိုအကုန္လံုးျပန္ေမာင္းထုတ္ပစ္ရန္သို ့မဟုတ္လက္စတံုး (ethnic cleansing) ပစ္ရန္မျဖစ္ႏိုင္။ (immoral) ဤသို ့ဆိုလွ်င္၄င္းတို ့ကိုတနည္းနည္းျဖင့္ေနရာခ်(accommodate) ထားမွလက္ေတြ ့က်မည္ျဖစ္ပါသည္။

လက္ေတြ  ့က်ေသာအရာတိုင္းသည္အေကာင္းဆံုးအရာမ်ားမဟုတ္ေသာ္လည္းျမန္မာႏိုင္ငံ
အေနျဖင့္ေရြးစရာသိပ္မ်ားမ်ားမရိွေပ (options are few)။ တစ္ခ်ိဳ  ့ဆံုးျဖတ္ခ်က္မ်ားသည္ လက္ေတြ ့က်မည္ျဖစ္ေသာ္လည္းလူႀကိဳက္နည္းမည္ျဖစ္ပါသည္။ ဥပမာလူဦးေရကိုအတင္းကန္ ့ သတ္ရတာမ်ိဳးသည္လူ ့အခြင့္အေရးအသံေကာင္းဟစ္သူမ်ား (Human rights rhetoricians) အတြက္အလုပ္တစ္ခုရေစလိမ့္မည္။

မည္သည့္ေျခလွမ္းကိုမွ်မလွမ္းမီဤသန္းခ်ီ၍ရိွေသာလူအုပ္ႀကီးကိုတစ္ဦးခ်င္းစာရင္းေကာက္၍ သိုးႏွင့္ဆိပ္ခြဲျခား(လူေကာင္းႏွင့္လူဆိုး)သည့္အလုုပ္ကိုႏိုင္ႏိုင္နင္းနင္းႀကိဳတင္လုပ္ထားရလိမ့္မည္။ 

[ယခုလက္ရိွလူရွစ္သိန္းအနက္ေလးသိန္းကိုႏို္င္ငံသားစီစစ္ေရးကပ္ျပား
ထုတ္ေပးၿပီးျဖစ္ေၾကာင္းသိရသည္။ က်န္လူမ်ားကိုယာယီကပ္ျပား (အျဖဴေရာင္ကဒ္)ေပးထားၿပီးခရီးသြားလာခြင့္ကန္ ့သတ္ထားသည္ဟုဆိုသည္။]

လြန္ခဲ့သည့္အပါတ္ကအေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုတြင္ - အိုဘားမားအစိုးရက - မိဘမ်ားႏွင့္အတူ (ခိုး၀င္၍) ေရာက္လာေစကာမူ-အသက္၁၆ႏွစ္မတိုင္မီကေရာက္တာျဖစ္ၿပီး-တဆက္တည္းေနသက္ ငါးႏွစ္ထက္မနည္းရိွေနသူ-လက္ရိွအသက္သံုးဆယ္ေအာက္ျဖစ္ကာေက်ာင္း၊ေကာလိပ္၊ တကၠသိုလ္တစ္ခုခုမွာ ပညာသင္ၾကားေနသူ-ရာဇ၀တ္ျပစ္မႈကင္းရွင္းေသာ-မကၠဆီကန္လူငယ္မ်ား ကိုအေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုတြင္ယာယီတရား၀င္ဆက္လက္ေနထိုင္ခြင့္အစီအမံတစ္ခုကိုတီထြင္ခဲ့သည္။
ထိုမွတဆင့္အေမရိကန္ႏိုင္ငံသားျဖစ္လာႏိုင္မည့္အစီအစဥ္တစ္ခုဆက္လက္ဖန္တီးေပးရန္လည္းအလားအလာရိွသည္။ 

(အိုဘားမားသည္ေရြးေကာက္ပြဲနီးလာသျဖင့္ဦးႏုလုပ္ခဲ့သလို election politics လုပ္တာလဲျဖစ္ေကာင္းျဖစ္မည္။) 

ရခိုင္ေရာက္ဘဂၤလီမ်ားကိစၥတြင္ေနာက္ဆံုးေပၚအေမရိကန္နည္းကို carbon copy ကူးရန္
မတိုက္တြန္းပါ။ အေမရိကန္မ်ားႏွင့္မကၠဆီကန္မ်ားအၾကားမွာဘာသာေရးတံတိုင္းမရိွေခ်။
ျမန္မာႏိုင္ငံသားေတြထိုင္းႏိုင္ငံမွာေနသလိုမ်ိဳးျဖစ္သည္။သို ့ေသာ္ရခိုင္ရိွဘဂၤလီတစ္သန္းေလာက္က
ထိုကဲ့သို ့မဟုတ္။ ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္လက္ေတြ ့က်က်ေျဖရွင္းပစ္သည့္စိတ္ထားကိုအတုယူယူသင့္သည္။

တတိယတင္ျပလိုသည့္အခ်က္မွာရခိုင္လူငယ္မ်ားရခိုင္ျပည္မွာေနၾကရန္ျဖစ္သည္။ အလုပ္အကိုင္ရွားပါးမႈေၾကာင့္ျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ားတိုင္တပါးသို ့ထြက္ခြာရာတြင္ရခိုင္လူငယ္မ်ား လည္းအမ်ားအျပားပါ၀င္သည္။ တျခားျပည္နယ္မ်ားအတြက္ျပႆနာမႀကီးလွေသာ္လည္းရခိုင္ျပည္နယ္ တြင္မိမိထက္ပုိ၍ဆင္းရဲေသာတဘက္ႏိုင္ငံမွခိုး၀င္လာသူမ်ားကိုေနရာဖယ္ေပးသလိုျဖစ္ေနသည္။

[ျပည္တြင္း၌အလုပ္အကိုင္ရွားပါးျခင္းသည္စီးပြားေရးပိတ္ဆို ့မႈဆန္ရွင္ေၾကာင့္လည္းျဖစ္ရာ ‘ဆန္ရွင္ႏိုင္ငံေရး’သည္ျပႆနာ၏တစိပ္တစ္ပိုင္း (part of the problem)ျဖစ္သည္ကိုေျပာ
မေနေတာ့ပါ။ ယၡဳလည္းဆန္ရွင္ေနာက္တႏွစ္ဆက္ရိွေနဦးမည္။]

လူကိုလူတံတိုင္းျဖင့္ကာကြယ္ထားျခင္းထက္အျခားဘာအစီအမံကမွပို၍မထိေရာက္။ ကမၻာ့ႏိုင္ငံအမ်ားတြင္မဟာဗ်ဴဟာသေဘာ (strategic reasons) အရတိုင္းျပည္၏အခ်ိဳ ့ေသာ အစိပ္အပိုင္း၌ေနထိုင္သူမ်ားကိုအစိုးရကေထာက္ ပံ့မႈမ်ားပံ့ပိုးေပးသည္(subsidies)။ ဥပမာအစၥေရးတြင္သိမ္းပိုက္ထားေသာနယ္ေျမမ်ားတြင္အေျခခ်ေနထိုင္သူမ်ား၊
ကေနဒါတြင္ေျမာက္ဘက္၀င္ရိုးစြန္းနားနီးေဒသမ်ားတြင္ေနထို္င္သူမ်ား။
[ဤေရခဲျပင္ႀကီးေအာက္တြင္ေရနံသိုက္ႀကီးမ်ားရိွသည္။]

ျပည္ေထာင္စုအစိုးရဤအခ်က္ကိုမသိ၊ ဘာမွလုပ္ကိုင္မထားေသးဟုမေျပာပါ။ အစိုးရတြင္ဘ႑ာေရးမလံုေလာက္သည္ကိုလည္းသိပါသည္။သို ့ေသာ္အခ်ိဳ ့ေသာကိစၥမ်ား သည္စားစရာမရိွေသာ္လည္းေလ်ာ္စရာရိွရမည္။ရခိုင္သည္ျပည္ေထာင္စု၏အေနာက္ တံခါးေပါက္ျဖစ္သည္။ ယခုထိုတံခါးေပါက္ကိုယခင္ကထက္ပိုဂရုစိုက္မွျဖစ္ေတာ့မည္။
 
ရိုဟင္ဂ်ာေတြကလႊတ္ေတာ္ထည္းအထိေရာက္ေနၿပီဟုအခ်ိဳ  ့ကသတိေပးသည္။
ျပည္ေထာင္စုၾကံ့ခိုင္ေရးႏွင့္ဖြံ ့ၿဖိဳးေရးပါတီမွအေရြးခံၾကရသည့္ဘူးသီးေတာင္ေမာင္ေတာနယ္စပ္မွလႊတ္ေတာ္
ကိုယ္စားလွယ္မ်ားကိုဆိုလိုသည္။ (သူတို ့အထည္းကတစ္ခ်ိဳ ့သည္ၿဗိတိသွ်၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ David Cameron လာတံုးကသံအမတ္ႀကီးအိမ္တြင္သြားေတြ ့ကာ၊မိမိတို ့ကိုကိုယ္ “ရိုဟင္ဂ်ာ”မ်ားအျဖစ္မိတ္ ဆက္၍ျမန္မာအစိုးရကဖိႏွိပ္ေနေၾကာင္းတိုင္တန္းသူမ်ားလည္းပါေနသည္ကိုသတိျပဳမိသည္။)

ဤေနရာတြင္အျခားသူမ်ားႏွင့္မတူေသာမိမိ၏အျမင္ကိုတင္ျပလိုပါသည္။ ယခုျမန္မာကလက္ခံထားရေသာသူတို ့ကုိယ္သူတို ့ရိုဟင္ဂ်ာမ်ားျဖစ္သည္ တိုင္းရင္းသားတစ္မ်ိဳးပါဟုေျပာၿပီးသီးသန္ ့နယ္ေျမတစ္ခု (၀လူမ်ိဳးစုအလားတူ)
ေတာင္းေနတာထက္ - သူတို ့တစ္ဦးခ်င္းစီကျမန္မာႏိုင္ငံသားအျဖစ္ႏွင့္ ဖြဲ ့စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကိုလိုက္နာပါမည္၊ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ပါမည္ဟု က်မ္းသစၥာက်ိမ္ဆိုၾကေစျခင္းကပို၍ေကာင္းပါသည္။

လူမ်ိဳး၊ဘာသာမေရြး “ဒီႏိုင္ငံမွာေမြးလွ်င္” ႏိုင္ငံသားျပဳ၍ႏိုင္ငံသားတာ၀န္ႏွင့္ အခြင့္အေရးမ်ားေပးအပ္သည္မွာကေန ့ေခတ္အတိုင္းတိုင္းအျပည္ျပည္ကက်င့္
သံုးေနေသာႏိုင္ငံတကာထံုးစံျဖစ္သည္။

ဤနည္းလမ္းမ်ားျဖင့္သာတဘက္ႏိုင္ငံ၏ပိုင္နက္ကိုနတ္ျမစ္၏ဒီဘက္ကမ္းသို ့ တဘက္ႏိုင္ငံသားေတြကနယ္ခ်ဲ ့လာျခင္းကိုကာကြယ္ႏိုင္လိမ့္မည္။
“ေျမကိုတလကၼမွ်မေပးဘဲ(ေရာက္ေနသည့္)လူကိုေမြးစား”လိုက္ျခင္းဟုေခၚ
လိုကေခၚႏိုင္မည္ထင္ပါသည္။(adoption and assimilation) သို ့ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ -
          
လူသစ္မ်ားထပ္၀င္မလာႏိုင္ေအာင္ BGF တပ္ဖြဲ ့မ်ားသံုး၍တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္
 ထိထိေရာက္ေရာက္တားဆီးျခင္း
 ရိွၿပီးသားလူမ်ား၏လူဦးေရတိုးႏႈံးကို bio-engineering နည္းျဖင့္ထိမ္းခ်ဳပ္ျခင္း။
-       
 ခေလးသူငယ္မ်ား/အထူးသျဖင့္ဤတို္င္းျပည္မွာေမြးဖြားေသာခေလးမ်ားကိုရခိုင္ျပည္နယ္ျပင္ပ
မွေစတနာရွင္မ်ား (sponsor) အကူအညီျဖင့္ရခိုင္ျပည္နယ္ျပင္ပသို  ့ေျပာင္းေရႊ  ့၍ျပဳစု ပ်ိဳးေထာင္ေစကာပညာေရး/ယဥ္ေက်းမႈအဆင့္ျမႇင့္ေပးျခင္း။ (ရခိုင္မ်ားအေပၚလူဦးေရဖိအားေလွ်ာ့ေစရန္))
-         
“အစားထိုး" ႏိုင္ငံေရးရည္မွန္းခ်က္ေပးျခင္း - (offering alternative political ambition) ဆိုလုိသည္မွာ“တိုင္းရင္းသားတစ္ခုအျဖစ္အသိအမွတ္ျပဳခံရေရး၊ကိုယ္ပိုင္နယ္ေျမရရိွေရး”အစား “ျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ားအျဖစ္ႏွင့္ဖြဲ ့စည္းပံုအေျခခံဥပေဒပါတာ၀န္ႏွင့္အခြင့္အေရး
မ်ားေဘာင္အတြင္းသိမ္းသြင္းျခင္း” (assimilating with Myanmar Muslim community) တို ့လုပ္ရမည္၏ယူဆပါသည္။

ခ်က္ခ်င္းအေရးတႀကီးေဆာင္ရြက္ရန္၂ ခ်က္မွာရခိုင္ျပည္နယ္တြင္နယ္ျခားေစာင့္တပ္ဖြဲ ့
(Border Guard Forces)မ်ားဖြဲ ့စည္းေပးရန္၊ 
 အုပ္ခ်ဳပ္ေရး၀န္ထမ္းမ်ားသာမက ပညာေရး၊ က်မၼာေရး၀န္ထမ္းမ်ား
ကိုပါလက္နက္တပ္ဆင္ေပးရန္ျဖစ္ပါသည္။  

ကိုလိုနီဘ၀မွာအျမစ္တြယ္ခဲ့ၿပီးလြပ္လပ္ေရးေခတ္ႏွစ္ေပါင္း ၆၀ ေက်ာ္အ တြင္းႏိုင္နင္းေအာင္မေျဖရွင္းခဲ့သည့္ျပႆနာကိုယခုအခ်ိန္မွစ၍လက္စသပ္ သည္အထိေျဖရွင္းလွ်င္ပင္ဆယ္ႏွစ္ေလာက္အခ်ိန္ယူေကာင္းယူရလိမ့္မည္။

ဘဂၤလားဒက္ရွ္အစိုးရထံမွယခုထက္ပိုေကာင္းေသာပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈ
ရေအာင္မိမိဘက္ကရိွသမွ်အားသာခ်က္တစ္ခုမက်န္အသံုးခ်ေစခ်င္သည္။

လက္ရိွတြင္သူတို ့အစိုးရပေယာဂမပါတာကိုသက္ေသျပေနသည့္ အဆင့္မွာဘဲရိွသည္။

ျမန္မာသံေတာ္ဆင့္

[ဤသံုးသပ္ခ်က္ကိုေရးသားရာ၌၀ိုင္း၀န္းေဆြးေႏြးေပးေသာကေနဒါ၊ ၾသစေတ်းလ် ႏွင့္ဥေရာပမွမိတ္ေဆြတို ့ကိုေက်းဇူးတင္ပါသည္]

No comments:

Post a Comment

 
Blogger Widgets