Mg Han on Thursday, 14 June 2012 at 23:30 ·
ရခိုင္အေရးသည္ ဘုမသိ ဘမသိႏွင့္ မြတ္ႏွင့္ဗုဒၶဘာသာ ၿဖစ္ၾကရၿပီ။ မဟုတ္ပါ မၿဖစ္သင့္ပါ။ မသံုးႏုန္းသင့္ပါ။ အဲသလို ခြဲၿခား မမုန္းသင့္ပါဟု အတန္တန္တားပါလ်က္ ကိုယ့္လူတို႕ ကိုယ္မပိုင္၊ ႏိုင္လဲမႏိုင္သၿဖင့္ ငုတ္တုပ္ထိုင္လ်က္ ကန္ရာရွိခဲ့ၿပီ။ သို႔ေသာ္ အဆိုးမဆိုသာ ရခိုင္ၿပည္နယ္အစိုးရေတာင္ ေလလားဝမ္းလား မကြဲသည္မွာ တို႕လိုလူေတြ အမ်ားၾကီးဟု ေပ်ာ္စရာပင္ေကာင္းေသး၏။ ကိုယ္တိုင္က ေဘးထိုး အရင္းၾကီးထားေတာ့။ ေလထိုးေလေလ်ာ္ေပမယ့္ ေမွ်ာ္မိေသးသား။ အားလံုးလက္ေရွာင္ ကုန္ၿပီ။ ေပါက္ေကာင္ ခုထိမဖြင့္ေသး။ ေနာက္ေဖးကမီးခိုးတလူလူ။ လူ လူဆိုတာနဲ႕ ေၿပးမလား၊ ခ်မလားၿပင္ထားရ။ ငါတို႕ညံ့လွတယ္။ ခ်ာတူးလန္ေအာင္ ငါတို႔ႏွင့္ ငါ့တို႕အမ်ိဳးေတြ ညံ့ဖ်င္းလွသည္။ မခံႏိုင္လဲ မတတ္ႏိုင္ၾကကုန္။ ငေစြဆရာလုပ္သလို သိသမွ် သေဘာတရာမ်ားအား ရွင္းပါမည္။ ေဒတာ အတိအက်ၿဖင့္သိႏိုင္ရန္ တာဝန္ရွိ ပုဂၢိဳလ္တစ္ေယာက္မဟုတ္။ ၄င္းအေရး ေဇာင္းေပးသူလည္းမဟုတ္သၿဖင့္ သီးခံၾကပါကုန္။
သိသမွ်ေၿပာပါမယ္။ ထိုင္းမွာ ဗမာေတြရွိသလိုမ်ိဳး။ ရခိုင္မွာ ဘဂၤလီေတြရွိခဲ့တယ္။ သူတို႕အတူတူေနတယ္။ ေဒသကအလုပ္သမားလိုလို႕၊ ဝန္ထမ္းက လဘ္လိုလို႕၊ အခ်ိဳ႕ကမဲလိုလို႕၊ သူတို႕ ႏိုင္ငံသားၿဖစ္ခဲ့ၾကတယ္။ မဆန္းဘူး၊ မဆန္းေပမယ့္ မရိုးဘူး။ မွတ္ပံုတင္တစ္ခု လူ ၂၅-၃၀။ မွတ္ပံုတင္ေပ်ာက္လို႕ ရဲစခန္းေထာက္ခံခ်က္နဲ႕။ မွတ္ပံုတင္ေပ်ာက္လို႕၊ ရပ္ကြက္ေထာက္ခံခ်က္နဲ႕။ မွတ္ပံုတင္ေပ်ာက္လို႕၊ ေနာက္တစ္ခုနဲ႔၊ သူတို႕ ဖါးခုန္စနစ္နဲ႔ ဝင္လာတယ္၊ ၿဖတ္ေက်ာ္သြားတယ္။ တစ္ေထာက္နားသြားတယ္။ တစ္ဆင့္ခံသြားတယ္။ မစစ္ဘူးလား၊ မေဆးဘူးလား၊ ေငြရလို႕လားေမးရင္၊ ခင္ဗ်ားကို လွိဳင္သာယာဘက္ ေခၚသြား လူတစ္ေယာက္ကို ၿပၿပီး အိမ္ထဲထည့္ အဲဒီလူၿပန္ရွာခိုင္းလိုက္ခ်င္တယ္။ လူလံုးကြဲ၏ မကြဲ၏။ ေလာင္းၾကည့္ခ်င္တယ္။ (လဝကထဲ အမ်ိဳးမရွိပါ)မွတ္ပံုတင္ အေထာက္အထားအရ။ ထင္ရွားေသာ အမွတ္အသားဆိုတာ။ အမာရြတ္ပဲရွိရွိ၊ မွဲ႔ပဲပါပါ ၿဖတ္ကနဲၾကည့္တာနဲ႕ သိေနဖို႕ဆိုတာ ရပ္ေဆြရပ္မ်ိဳးၿဖစ္ေနဖို႕ထိလိုတယ္။
ေနာက္ က်ဳပ္တို႕ကေခၚတယ္ ဘဂၤလီ၊ သူတို႕က သူတို႕ကိုယ္သူတို႕ ရိုဟင္ဂ်ာ။ သူတို႕ ဘဝရပ္တည္ဖို႕ အသက္ရွင္သန္ဖို႕ သူတို႕ၾကိဳးစားလို႕ ဘြဲ႕ကိုယ္စီရ၊ အလုပ္ကိုယ္စီပိုင္၊ အဖြဲ႕စည္းအေရးပါသူေတြၿဖစ္၊ ကြန္ယက္ၾကီးၿဖစ္လာ။ သည္အထိ က်ဳပ္တို႕သိတာ ဘဂၤါလီ၊ သူတို႕ရင္ဘတ္မွာက ရိုဟင္ဂ်ာ။ ဘဂၤလီမို႕ ကိုယ့္လူတို႕ အထင္မေသးနဲ႕၊ အစိုးရကိုယ္တိုင္ေရးတာေတာင္ မတင္တဲ့ အေမရိကန္သမၼတရံုးမွာ ကို္ယ့္လူတို႕လက္ရာမရွိဘူး၊ သူတို႕လက္ရာ ရိုဟင္ဂ်ာဆိုတာရွိတယ္။ ကိုယ့္ဆရာတို႕ အိမ္ေဘးမွာ ႏိုင္ငံတကာရံုးမွာ၊ ေၿမာက္ဒဂံုမွာ၊ လွိဳင္သာယာမွာ၊ ေတာင္ၾကီးမွာ ၿမန္မာၿပည္အႏွံ႕မွာရွိတယ္။ က်ဳပ္တို႕သိၿပီးသား ဘာဘူၾကီး၊ မာမြတ္ၾကီး၊ တို႕ေခၚၿပီး၊ ဘုန္းၾကီးဆြမ္းထြက္ေလာင္းေနတဲ့သူေတြနဲ႕ ေရာင္ေတာ္ၿပန္လႊတ္ၿပီး သူတို႕ရွိတယ္။ သူတို႕ထဲမွာလဲ အခ်င္းခ်င္းမွာ ခြဲၿခားခြဲၿခား။ သနားမိၿပီး အေရာတဝင္ကူညီေနတဲ့ ဗမာမိသားစု တိုင္းရင္းသားမိသားစု တပ္မိသားစုေတြ အမ်ားၾကီးပဲ။ တစ္ခ်ိဳ႕က မွတ္ပံုတင္မရွိဘူး၊ မရွိေပမယ့္လို႕ ရပ္ထဲရြာထဲမွာ အဆင္ေၿပတယ္ ရိုးသားတယ္ဆို သနားညာတာၿပီး ေခ်ာင္လည္ရင္ မွတ္ပံုတင္လုပ္ေပးေနၾကတာပဲ။ ဘဝရပ္တည္ပါေစ။ အဆင္ေၿပပါေစဆိုၿပီး၊ လုပ္ေပးေနတာေတြ မ်က္ၿမင္ပဲ။ က်ဳပ္တို႕လူမ်ိဳးက သနားတတ္တယ္။ အားနာတတ္တယ္။ စနစ္ထက္ စိတ္ခံစားခ်က္ကို ဦးစားေပးတယ္။ ထားေတာ့။
မွတ္ပံုတင္မရွိေသာ၊ ရွိေသာ ထိုထို ၿပႆနာမေပးေသာ ဘဂၤလီမ်ား တူယွဥ္တြဲေနထိုင္ခ်င္လို႕ရပါ၏။ ၿပႆနာမရွိပါ။သို႕ေသာ္ စီးေမ်ာေပ်ာ္ဝင္လာရင္ Genetically အရ သူတို႕ဗီဇက ၿပင္းထန္ပါတယ္။ ေသြးေႏွာလိုက္တာနဲ႕ဗမာရုပ္၊ ကၽြန္ေတာ္တို႕ တိုင္းရင္းသားရုပ္သည္ ေနာက္ ၃-၄ဆက္ေလာက္ထိ ေပ်ာက္သြားပါတယ္။ မယံုရပ္ကြက္ထဲလိုက္ၾကည့္ေပါ့။ သို႕ေသာ္ တရားဥပေဒ စိုးမိုးၿခင္းကိုေဇာင္းေပး မေၿပာေသးေသာ ကာလအၿဖစ္၌ပင္လ်င္ မွတ္ပံုတင္မရွိေသာ သူမ်ားသည္ စာရင္းမဝင္ပါ။ စာရင္းမဝင္သူမ်ားသည္ တစ္သိန္းမွာတစ္ေယာက္၊ တစ္သန္းမွာ တစ္ေယာက္ ဆိုလ်င္မသိသာေသာ္လည္း တစ္ေထာင္တြင္တစ္ေယာက္၊ တစ္ရာတြင္တစ္ေယာက္စသည့္ ႏိုင္ငံ့လူဦးေရ၏% တစ္ခုအထိ စာရင္းဝင္လာလ်င္။ ႏိုင္ငံေတာ္စီမံကိန္းမ်ားစြာ၊ လည္ပတ္စီးဆင္းမွုမ်ားစြာ။ ထိခိုက္ဆံုးရွံဳးပါမည္။
၄င္းတို႕သည္ ဆန္၊ေငြေၾကး၊ေရ၊ရိကၡာ၊ေဆး၊ေနစရာတို႕ကို စာရင္းမဲ႕သံုးစြဲသူမ်ားၿဖစ္လာပါမည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ႏိုင္ငံတြင္ ဆန္ေပါပါသည္။ ေသာက္ေရေပါပါေသးသည္။ ေၿမလႊတ္ အင္မတန္ေပါပါသည္။ (က်ိတ္၂တိုးေနေသာ ရန္ကုန္မွဆင္း၍ ေတာရြာတစ္ခုတြင္ စိုက္ပ်ိဳးေၿမေတာင္းခံလ်င္ တစ္ဧကေလာက္ေတာ့ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ထႊင္ယူဟု ေၿပာေနႏိုင္ၾကတုန္းပါ။(သည္ေၿမေတြဘယ္သူပိုင္ဆိုတာကေတာ့ ထားပါေတာ့ ဆက္ရွင္းလ်င္ ေဇကမာၻေတြေရာက္ကုန္ပါမည္)။ ထို႕ေၾကာင့္ၿပန္စိစစ္ရန္ ပင္ စစ္ဆင္ေရးၾကီးသဖြယ္ ေဆာင္ရြက္ၾကရပါသည္။
စစ္ဆင္ေရးဆိုသည္ႏွင့္ ဖဲသမားဘယ္၊ အရက္သမားညာ၊ ဒီကစ ခ်ီတက္မယ္။ ဗိုလ္ၾကီးေညာင္းရင္ရပ္မယ္။ ညေမွာင္ရင္စခန္းခ်မယ္ဟူေသာ ဖယိုဖရဲမွသည္ ေအာင္ပြဲဆီသို႕ဟူသည့္ စစ္ေၾကာင္းၾကီးမ်ားၿဖင့္ ေခ်မွဳန္းၿခင္းမဟုတ္။ တစ္ရြာမွ တစ္ရြာ မကူးႏိုင္ေစရန္ တစ္ၿမိဳ႕မွတစ္ၿမိဳ႕၊ စာရင္းမလႊဲနိုင္ေစရန္၊ ၿပိဳင္တူခ်ိန္ကိုက္္ ဝိုင္းဝန္းၾကပ္မတ္ကာ စစ္ေဆးအေရးယူေဖၚထုတ္ၾကၿခင္းၿဖစ္သည္။ သို႕မွသာ၊ အမည္မိုဟာမတ္သာစိန္၊ အဖ အီစြတ္၊ ဆိုသည္ႏွင့္ ရဲစခန္းေထာက္ခံစာကိုင္ ဘယ္ႏွေယာက္၊ ရပ္ကြက္ေထာက္ခံစာကိုင္ဘယ္ႏွေယာက္၊ မွတ္ပံုတင္မိတၱဴကိုင္ ဘယ္ႏွေယာက္၊ မွတ္ပံုတင္အစစ္ၾကီးနဲ႕ ဘယ္ႏွေယာက္၊ ဘိုးဘိုးေအာင္လား အလာေတာ္ရွင္ၿမတ္ တန္းခိုးလား ဘယ္သူ႕တန္ခိုးႏွင့္မွန္းမသိေသာ မွတ္ပံုတင္တစ္ခုထဲမွ ပြားမ်ားလာေသာ မိုဟာမတ္ေပါင္းမ်ားစြာကို မိုဟာမက္အလီစြပ္၊ မိုဟာမတ္ေသာင္းေအး၊ မိုဟာမတ္သိဟမဟာ၊ စသည္ၿဖင့္သိရွိၿပီး။မွတ္တမ္းတင္ၿပီး၊ စာရင္းေကာက္ၿပီး ၿဖစ္မွာပါ။ သို႕မွသာ။ လူဦးေရတိုးႏုန္းက တစ္ႏွစ္ဘယ္ေလာက္၊ တစ္ေယာက္ကို မိန္းမက ဘယ္ႏွေယာက္၊ သားသမီးကဘယ္ေလာက္၊ ဘံုၿဖစ္ေနတဲ့မိန္းမက ဘယ္ႏွေယာက္၊ မိုဟာမက္က ဘယ္ႏွေသာင္း၊ အမီနာ ဘယ္ႏွသန္း၊ သိမွာပါ။ သိမွသာလ်င္ မိုဟာမတ္က ဒုတ္နဲ႕ရိုက္လို႕ဆိုလ်င္ ေရႊကုန္သည္မိုဟာမတ္လား၊ ကူလီထမ္းတဲ့မိုဟာမတ္လား၊ အမီနာ့ေယာက်္ားေလ ဆိုလ်င္ တိုေရွေရာင္းတဲ့ အမီနာလား၊ ကုန္စံုဆိုင္ရွင္ အမီနာလား၊ သည္လိုလုပ္မွ စာရင္းတိက်ရွိမွ လူစားထိုးတယ္၊ ပိုက္ဆံေပး လူလဲတယ္ဆိုတာေတြကို (ထိန္းသိမ္းခ်င္လ်င္) ထိနး္သိမ္းလို႕ရမွာပါ။ ဒါက ေခ်မွဳန္းရန္အလ်င္းမရွိေသာ။ စစ္ဆင္ေရး။ ေခ်မွဳန္းရန္ရွိလာေသာ စစ္ဆင္ေရးသည္။ ထိုဘဂၤလီတို႕တြင္ လက္ႏွက္ကိုင္ အဖြဲ႕မ်ားရွိေနၿပီ၊ တရားမဝင္ မူးရစ္ေဆးဝါး၊ လက္ႏွက္ကုန္ကူးေနၿပီ၊ အၿခား အၾကမ္းဖက္မ်ားနွင့္ ဆက္သြယ္ေနၿပီဆိုလ်င္ ေခ်မွဳန္းေရးမ်ားပါေသာ စစ္ဆင္ေရးမ်ား ဆင္ႏြဲရပါမည္။ ထိုအခါ AK ၾကီးလြယ္ထားၿပီး မပုတင္ ထုတ္ၿပလ်င္လဲမရပါ ပစ္သတ္ပါလိမ့္မည္။ ထားေတာ့ ထိုက ေခ်မွဳန္းေရးကိစၥ။
ယခုကိစၥသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕သိတာသည္ ဘဂၤလီ၊ ဘဂၤလီသည္ပင္ ဌာေနတိုင္းရင္းသားမ်ိဳးႏြယ္စုဝင္မဟုတ္။ ေရြ႕ေၿပာင္းကူလူး အေၿခခ်လာသူ နိုင္ငံသား ႏွင့္ တရားမဝင္ကူးလူးလာသူ ႏိုင္ငံမဲ႕ (သို႕) ႏိုင္ငံၿခားသား။ ထိုသို႕ ၂မ်ိဳးတည္းသာ နားလည္သည္။ ထိုသို႕စာရင္းရွိသည္။ မပုတင္မရွိေသးလ်င္ ဥပေဒအရ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ အလုပ္လုပ္ ေနထိုင္လိုလ်င္ ႏိုင္ငံသားၿဖစ္ပိုင္ခြင့္ ဥပေဒရွိသည္။ နိုင္ငံသားၿဖစ္ႏိုင္သည္။ ႏိုင္ငံသားၿဖစ္လ်င္ လႊတ္ေတာ္အမတ္ထိၿဖစ္ခြင့္ရွိၿပီ။ အထူးမဆိုေတာ့။ သို႕ေသာ္ မ်ိဳးရိုးဂုဏ္ ေဖၚလိုလွလ်င္ ဘဂၤလီအၿဖစ္သာၿဖစ္ရမည္။ ရိုဟင္ဂ်ာသည္ စာရင္းမရွိ။ သို႕ေသာ္ သူတို႕ရင္ဘတ္ သူတို႕စာတမ္းဆြဲသည္က ရိုဟင္ဂ်ာ။ မီဒီယာ မီးေမာင္းေအာက္မွာ အလံတလူလူရွိသည္က ရိုဟင္ဂ်ာ။
ထို႕အၿပင္ ရိုဟင္ဂ်ာသည္ ဌာေနတိုင္းရင္းသားဟုဆိုေသးသည္။ ဌာေနတိုင္းရင္းသားဟူသည္ ေမြးရာပါ တိုင္းရင္းသားၿဖစ္ခြင့္ ႏိုင္ငံသားၿဖစ္ခြင့္ရွ္ိသည္။ ပံုစံ၁၀ ၿဖည့္လိုက္လ်င္ အူဝဲလို႕ေအာ္သည္နွင့္ ၿပည္ေထာင္စုသမၼတၿမန္မာ ႏိုင္ငံေတာ္၏ သမၼတအထိ ေမွ်ာ္မွန္းခြင့္ရွိၿပီ။ တိုင္းရင္းသားၿဖစ္လ်င္ ကိုယ္ပိုင္ေဒသ ကိုယ္ပိုင္နယ္ေၿမ ကိုယ္ပိုင္ အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ ေတာင္းဆိုႏိုင္သည္။ ကိုယ္ပိုင္စစ္တပ္ေထာင္ထားလ်င္ပင္ မတရားဟု မေက်ၿငာႏိုင္ေသး။ ဘယ္သူမွ်လဲ မတရားဟု မၿမင္ၾက။ ထို႕ေၾကာင့္ ပင္လ်င္ စစ္ေညာင္းတာရွည္ ၿမန္မာၿပည္ဇာတ္လမ္းသည္ မၿပီးေသး၊ သတ္ေကာင္းၾကဆဲ။ ထို႕ေၾကာင့္ပင္ ဘဂၤလီဟူေသာ အေရခြံကိုအေရာင္ဆိုးကာ ရိုဟင္ဂ်ာ လုပ္လာၾကသည္။ သူတို႕သည္ အၾကံၾကီးၾကေပသည္ တိုင္းရင္းသားဟူ၍ ကမာၻပတ္ကာ ေရးထိုးခဲ့ၾကၿပီ၊ မီဒီယာစံုမွာ မ်က္ရည္ခံထိုးခဲ့ၾကၿပီးၿပီ။ တကၠသိုလ္ၾကီးမ်ား၊ စြယ္စံုက်မ္းၾကီးမ်ား၊ က်မ္းအသြယ္သြယ္၊ စာအုပ္အမ်ိဳး၂မ်ိဳးတို႕တြင္ ရိုဟင္ဂ်ာအမည္ေပါက္ေအာင္ သူရို႕လုပ္ခဲ့ၾကၿပီ။ ဘာသာတူ သူေဌးအၾကီးစား၊ ႏိုင္ငံၿခား အဖြဲအစည္းတို႕ထံ ေရႊနားေတာ္သြင္းခဲ႕ၿပီးၿပီ။အသားထဲက ေလာက္မ်ားက ထမင္းတစ္လုပ္အတြက္ ကိုယ့္လူမ်ိဳးတို႕ နာမည္ကိုအေရာင္ဆိုးကာ ကိုယ့္တိုင္းၿပည္၏အနာဂါတ္ရန္စြယ္ကို ေရႊခ် စလံတင္၍ ဥေရာပ ဝိုင္ခ်ိဳတို႕ၿဖင့္ ခြက္ေၿမာက္ေသာက္ကာ ပြဲေတာ္တည္ ၿမီးခဲ့ၾကၿပီးၿပီ။
ရိုဟင္ဂ်ာ သည္ ၿမန္မာတိုင္းရင္းသား မဟုတ္ ဟူေသာ စကားသည္ ခံတပ္ၿဖစ္သည္။ ခံတပ္သဖြယ္ၿဖစ္ရမည္။ ရိုဟင္ဂ်ာဟူသည္မရွိ။ ဘဂၤလီသာရွိသည္။ ထိုဘဂၤလီသည္ တိုင္းရင္းသားမဟုတ္။ ၄င္းကို အႏုလံုပဋိလံု အာဂံုေဆာင္ထားမွရပါမည္။ ေယာင္သြားလ်င္၊ ေယာင္မွားလ်င္။ အလုပ္သမားလိုလို႕၊ လဘ္လိုလို႕၊ မဲလိုလို႕၊ တစ္ဘက္ဘက္က တာက်ိဳးခဲ့ေလေသာ္။ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳးတိုးမည္။ အိမ္တစ္လံုး ေယာက်္ားတစ္ေယာက္ မိန္းမ၃-၄ေယာက္ ကေလး တစ္ဒါဇင္ အင္အားၿဖင့္ ေဆြတို႕မ်ိဳးတို႕ ေဘးအိမ္မွလည္း ဝင္လာဦးမည္။အႏွီတိုင္းရင္းသားသည္ မ်ားမၾကာ ကိုယ္ပိုင္စစ္တပ္ေထာင္၍ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ေတာင္းလိမ့္မည္။ ဘူးသီးေတာင္ ေမာင္းေတာတြင္ ယခု ၉၅-၅။ ေနာက္အခါ ၉၉.၉၉၉ -၀.၀၀၀၀၁ ၿဖစ္မည္။ခြဲ၍ပင္ ထြက္ေပဦးမည္။ မၿဖစ္ပါဘူးဟု ဘယ္သူအာမခံမည္နည္း။
ထို႕ေၾကာင့္ ဘဂၤလီကို ရိုဟင္ဂ်ာဟု လံုးဝ မသံုးႏံုးႏိုင္၊ ႏိုင္ငံသားၿဖစ္ၿပီးေရာ မၿဖစ္ရေသးေရာ၊ ၿငိမ္းခ်မ္းခ်င္ေသာ မၿငိမ္းခ်မ္းခ်င္ေသာ မခြဲၿခားပါ။ ဘဂၤလီကို ဘဂၤလီဟုသာ သတ္မွတ္သင့္သည္။ ၄င္းတို႕လည္း မ်ိဳးဂုဏ္ေဖၚ၍ ေမာ္ၾကြားခ်င္ၾကမည္ထင္သည္။ ေက်ာင္းတြင္ ပထမရပါက ငါ့သားအီစြပ္ ဘဂၤလီကြဟု လက္မေထာင္ခြင့္ရွိရေပမည္။ စစ္တပ္တြင္တာဝန္ထမ္းေဆာင္ပါကလဲ ငါကြ ဘဂၤလီ သည္ေတာင္ကုန္းငါသိမ္းတာဟု မွတ္တမ္းတင္ခြင့္ရရမည္။ သို႕ေသာ္ ငါကြ ရိုဟင္ဂ်ာဟု မလည္ရွဳပ္လုပ္လာၿခင္းကို လံုးဝ လက္မခံသင့္ပါ။ ထို႕အၿပင္ ထိုဘဂၤလီေရာ၊ ရိုဟင္ဂ်ာေရာသည္ ၿမန္မာတိုင္းရင္းသား မဟုတ္၊ အစၥလန္မို႕ဟု မထင္ပါႏွင့္ ဗုဒၶဘာသာေၿပာင္းေၿပာင္း၊ ဟိႏၵဴေၿပာင္းေၿပာင္း၊ ဘာမွမကိုးကြယ္ပဲေနေန၊ တိုင္းရင္းသားလံုးဝမဟုတ္ဟု ကၽြန္ေတာ္သတ္မွတ္သည္။ (ကၽြန္ေတာ္ ဘာေကာင္မွမဟုတ္ပါ။ ေခြးေလးခုန္၍ ဖုန္မထမွန္းသိပါသည္။ ေခြးၾကီးမ်ား တုတ္တုတ္မွ် မလွဳပ္သၿဖင့္ ထခုန္ရပါသည္။ ေဒါသသံတို႕ကို သည္းခံၾကပါကုန္) ကၽြန္ေတာ္မသတ္မွတ္ေသာ္လည္း၊ အစိုးရ သို႕မဟုတ္ ၾသဇာအာဏာရွိသူက သတ္မွတ္ေလေသာ္ မတတ္ႏိုင္။ တစ္ကိုယ္စာ ကန္႕ကြက္ရံု၊ ပူေဆြးရင္ေလးရံုသာ တတ္ႏိုင္သည္။ ထို႕ေၾကာင့္ ပူေဆြး ေသာကၿဖင့္ ေလလားဝမ္းလား မကြဲသူတို႕ လက္ေရွာင္ေတာ္မူေသာ ထို ရိုဟင္ဂ်ာသင့္မဂ်ာသင့္၊ ဘဂၤလီသင့္ မလီသင့္ကို ငထြားခါးနာကာဝင္ေရးပါသည္။ ထိုသူတို႕ကို သုတ္သင္သင့္သလား၊ လက္တြဲေနထိုင္သင့္သလားဆိုသည္မွာ ထိုသူတို႕ ေရြးခ်ယ္မည့္ လမ္းၿဖစ္သည္။ တို႕ဖရားက ကုလားဘက္ ခပ္ပါပါ ဘုရားအမ်ိဳးမို႕ ေဆြမ်ိဳးေတာ္ခ်င္သၿဖင့္ တိုင္းၿပည္ေခၚယူ ေကၽြးေမြးေတာ္ မူမည္ဆိုလ်င္လဲ အခြန္ထမ္းလ်က္ ကိုယ့္လုပ္စာ တစ္ၿခမ္းဖဲ႕ေကၽြးရပါလိမ့္မည္။အစိုးရကို အာခံရန္ မစြမ္းေသာ္လည္း လံုးဝေတာ့ ၾကည္ၿဖဴမည္မဟုတ္ပါ။ ထိုေလာက္ဆိုပါလ်င္ ဘာသာေရးလား၊ လူမ်ိဳးတုံး သတ္မွာလား၊ အခ်င္းခ်င္းႏွိမ္ခ် ၾကေတာ့မွာလား၊ ႏိုင္ငံၿခားသားမုန္းတီးတဲ့ေရာဂါလား၊ ႏိုင္ငံအနာဂါတ္အတြက္ ႏိုင္ငံသားတို႕ ၏ေရြးခ်ယ္ၿဖစ္ေပၚလာေသာ ဆႏၵလားဆိုတာ ကြဲေလာက္မည္ထင္ပါသည္။ ထိုသို႕သေဘာမွ်လ်င္ နီးရာလူတို႕အား ရွင္းၿပၾကပါကုန္။ က်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစ။ ကၽြန္ေတာ္ေမာင္ဟန္ပါ။
သိသမွ်ေၿပာပါမယ္။ ထိုင္းမွာ ဗမာေတြရွိသလိုမ်ိဳး။ ရခိုင္မွာ ဘဂၤလီေတြရွိခဲ့တယ္။ သူတို႕အတူတူေနတယ္။ ေဒသကအလုပ္သမားလိုလို႕၊ ဝန္ထမ္းက လဘ္လိုလို႕၊ အခ်ိဳ႕ကမဲလိုလို႕၊ သူတို႕ ႏိုင္ငံသားၿဖစ္ခဲ့ၾကတယ္။ မဆန္းဘူး၊ မဆန္းေပမယ့္ မရိုးဘူး။ မွတ္ပံုတင္တစ္ခု လူ ၂၅-၃၀။ မွတ္ပံုတင္ေပ်ာက္လို႕ ရဲစခန္းေထာက္ခံခ်က္နဲ႕။ မွတ္ပံုတင္ေပ်ာက္လို႕၊ ရပ္ကြက္ေထာက္ခံခ်က္နဲ႕။ မွတ္ပံုတင္ေပ်ာက္လို႕၊ ေနာက္တစ္ခုနဲ႔၊ သူတို႕ ဖါးခုန္စနစ္နဲ႔ ဝင္လာတယ္၊ ၿဖတ္ေက်ာ္သြားတယ္။ တစ္ေထာက္နားသြားတယ္။ တစ္ဆင့္ခံသြားတယ္။ မစစ္ဘူးလား၊ မေဆးဘူးလား၊ ေငြရလို႕လားေမးရင္၊ ခင္ဗ်ားကို လွိဳင္သာယာဘက္ ေခၚသြား လူတစ္ေယာက္ကို ၿပၿပီး အိမ္ထဲထည့္ အဲဒီလူၿပန္ရွာခိုင္းလိုက္ခ်င္တယ္။ လူလံုးကြဲ၏ မကြဲ၏။ ေလာင္းၾကည့္ခ်င္တယ္။ (လဝကထဲ အမ်ိဳးမရွိပါ)မွတ္ပံုတင္ အေထာက္အထားအရ။ ထင္ရွားေသာ အမွတ္အသားဆိုတာ။ အမာရြတ္ပဲရွိရွိ၊ မွဲ႔ပဲပါပါ ၿဖတ္ကနဲၾကည့္တာနဲ႕ သိေနဖို႕ဆိုတာ ရပ္ေဆြရပ္မ်ိဳးၿဖစ္ေနဖို႕ထိလိုတယ္။
ေနာက္ က်ဳပ္တို႕ကေခၚတယ္ ဘဂၤလီ၊ သူတို႕က သူတို႕ကိုယ္သူတို႕ ရိုဟင္ဂ်ာ။ သူတို႕ ဘဝရပ္တည္ဖို႕ အသက္ရွင္သန္ဖို႕ သူတို႕ၾကိဳးစားလို႕ ဘြဲ႕ကိုယ္စီရ၊ အလုပ္ကိုယ္စီပိုင္၊ အဖြဲ႕စည္းအေရးပါသူေတြၿဖစ္၊ ကြန္ယက္ၾကီးၿဖစ္လာ။ သည္အထိ က်ဳပ္တို႕သိတာ ဘဂၤါလီ၊ သူတို႕ရင္ဘတ္မွာက ရိုဟင္ဂ်ာ။ ဘဂၤလီမို႕ ကိုယ့္လူတို႕ အထင္မေသးနဲ႕၊ အစိုးရကိုယ္တိုင္ေရးတာေတာင္ မတင္တဲ့ အေမရိကန္သမၼတရံုးမွာ ကို္ယ့္လူတို႕လက္ရာမရွိဘူး၊ သူတို႕လက္ရာ ရိုဟင္ဂ်ာဆိုတာရွိတယ္။ ကိုယ့္ဆရာတို႕ အိမ္ေဘးမွာ ႏိုင္ငံတကာရံုးမွာ၊ ေၿမာက္ဒဂံုမွာ၊ လွိဳင္သာယာမွာ၊ ေတာင္ၾကီးမွာ ၿမန္မာၿပည္အႏွံ႕မွာရွိတယ္။ က်ဳပ္တို႕သိၿပီးသား ဘာဘူၾကီး၊ မာမြတ္ၾကီး၊ တို႕ေခၚၿပီး၊ ဘုန္းၾကီးဆြမ္းထြက္ေလာင္းေနတဲ့သူေတြနဲ႕ ေရာင္ေတာ္ၿပန္လႊတ္ၿပီး သူတို႕ရွိတယ္။ သူတို႕ထဲမွာလဲ အခ်င္းခ်င္းမွာ ခြဲၿခားခြဲၿခား။ သနားမိၿပီး အေရာတဝင္ကူညီေနတဲ့ ဗမာမိသားစု တိုင္းရင္းသားမိသားစု တပ္မိသားစုေတြ အမ်ားၾကီးပဲ။ တစ္ခ်ိဳ႕က မွတ္ပံုတင္မရွိဘူး၊ မရွိေပမယ့္လို႕ ရပ္ထဲရြာထဲမွာ အဆင္ေၿပတယ္ ရိုးသားတယ္ဆို သနားညာတာၿပီး ေခ်ာင္လည္ရင္ မွတ္ပံုတင္လုပ္ေပးေနၾကတာပဲ။ ဘဝရပ္တည္ပါေစ။ အဆင္ေၿပပါေစဆိုၿပီး၊ လုပ္ေပးေနတာေတြ မ်က္ၿမင္ပဲ။ က်ဳပ္တို႕လူမ်ိဳးက သနားတတ္တယ္။ အားနာတတ္တယ္။ စနစ္ထက္ စိတ္ခံစားခ်က္ကို ဦးစားေပးတယ္။ ထားေတာ့။
မွတ္ပံုတင္မရွိေသာ၊ ရွိေသာ ထိုထို ၿပႆနာမေပးေသာ ဘဂၤလီမ်ား တူယွဥ္တြဲေနထိုင္ခ်င္လို႕ရပါ၏။ ၿပႆနာမရွိပါ။သို႕ေသာ္ စီးေမ်ာေပ်ာ္ဝင္လာရင္ Genetically အရ သူတို႕ဗီဇက ၿပင္းထန္ပါတယ္။ ေသြးေႏွာလိုက္တာနဲ႕ဗမာရုပ္၊ ကၽြန္ေတာ္တို႕ တိုင္းရင္းသားရုပ္သည္ ေနာက္ ၃-၄ဆက္ေလာက္ထိ ေပ်ာက္သြားပါတယ္။ မယံုရပ္ကြက္ထဲလိုက္ၾကည့္ေပါ့။ သို႕ေသာ္ တရားဥပေဒ စိုးမိုးၿခင္းကိုေဇာင္းေပး မေၿပာေသးေသာ ကာလအၿဖစ္၌ပင္လ်င္ မွတ္ပံုတင္မရွိေသာ သူမ်ားသည္ စာရင္းမဝင္ပါ။ စာရင္းမဝင္သူမ်ားသည္ တစ္သိန္းမွာတစ္ေယာက္၊ တစ္သန္းမွာ တစ္ေယာက္ ဆိုလ်င္မသိသာေသာ္လည္း တစ္ေထာင္တြင္တစ္ေယာက္၊ တစ္ရာတြင္တစ္ေယာက္စသည့္ ႏိုင္ငံ့လူဦးေရ၏% တစ္ခုအထိ စာရင္းဝင္လာလ်င္။ ႏိုင္ငံေတာ္စီမံကိန္းမ်ားစြာ၊ လည္ပတ္စီးဆင္းမွုမ်ားစြာ။ ထိခိုက္ဆံုးရွံဳးပါမည္။
၄င္းတို႕သည္ ဆန္၊ေငြေၾကး၊ေရ၊ရိကၡာ၊ေဆး၊ေနစရာတို႕ကို စာရင္းမဲ႕သံုးစြဲသူမ်ားၿဖစ္လာပါမည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ႏိုင္ငံတြင္ ဆန္ေပါပါသည္။ ေသာက္ေရေပါပါေသးသည္။ ေၿမလႊတ္ အင္မတန္ေပါပါသည္။ (က်ိတ္၂တိုးေနေသာ ရန္ကုန္မွဆင္း၍ ေတာရြာတစ္ခုတြင္ စိုက္ပ်ိဳးေၿမေတာင္းခံလ်င္ တစ္ဧကေလာက္ေတာ့ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ထႊင္ယူဟု ေၿပာေနႏိုင္ၾကတုန္းပါ။(သည္ေၿမေတြဘယ္သူပိုင္ဆိုတာကေတာ့ ထားပါေတာ့ ဆက္ရွင္းလ်င္ ေဇကမာၻေတြေရာက္ကုန္ပါမည္)။ ထို႕ေၾကာင့္ၿပန္စိစစ္ရန္ ပင္ စစ္ဆင္ေရးၾကီးသဖြယ္ ေဆာင္ရြက္ၾကရပါသည္။
စစ္ဆင္ေရးဆိုသည္ႏွင့္ ဖဲသမားဘယ္၊ အရက္သမားညာ၊ ဒီကစ ခ်ီတက္မယ္။ ဗိုလ္ၾကီးေညာင္းရင္ရပ္မယ္။ ညေမွာင္ရင္စခန္းခ်မယ္ဟူေသာ ဖယိုဖရဲမွသည္ ေအာင္ပြဲဆီသို႕ဟူသည့္ စစ္ေၾကာင္းၾကီးမ်ားၿဖင့္ ေခ်မွဳန္းၿခင္းမဟုတ္။ တစ္ရြာမွ တစ္ရြာ မကူးႏိုင္ေစရန္ တစ္ၿမိဳ႕မွတစ္ၿမိဳ႕၊ စာရင္းမလႊဲနိုင္ေစရန္၊ ၿပိဳင္တူခ်ိန္ကိုက္္ ဝိုင္းဝန္းၾကပ္မတ္ကာ စစ္ေဆးအေရးယူေဖၚထုတ္ၾကၿခင္းၿဖစ္သည္။ သို႕မွသာ၊ အမည္မိုဟာမတ္သာစိန္၊ အဖ အီစြတ္၊ ဆိုသည္ႏွင့္ ရဲစခန္းေထာက္ခံစာကိုင္ ဘယ္ႏွေယာက္၊ ရပ္ကြက္ေထာက္ခံစာကိုင္ဘယ္ႏွေယာက္၊ မွတ္ပံုတင္မိတၱဴကိုင္ ဘယ္ႏွေယာက္၊ မွတ္ပံုတင္အစစ္ၾကီးနဲ႕ ဘယ္ႏွေယာက္၊ ဘိုးဘိုးေအာင္လား အလာေတာ္ရွင္ၿမတ္ တန္းခိုးလား ဘယ္သူ႕တန္ခိုးႏွင့္မွန္းမသိေသာ မွတ္ပံုတင္တစ္ခုထဲမွ ပြားမ်ားလာေသာ မိုဟာမတ္ေပါင္းမ်ားစြာကို မိုဟာမက္အလီစြပ္၊ မိုဟာမတ္ေသာင္းေအး၊ မိုဟာမတ္သိဟမဟာ၊ စသည္ၿဖင့္သိရွိၿပီး။မွတ္တမ္းတင္ၿပီး၊ စာရင္းေကာက္ၿပီး ၿဖစ္မွာပါ။ သို႕မွသာ။ လူဦးေရတိုးႏုန္းက တစ္ႏွစ္ဘယ္ေလာက္၊ တစ္ေယာက္ကို မိန္းမက ဘယ္ႏွေယာက္၊ သားသမီးကဘယ္ေလာက္၊ ဘံုၿဖစ္ေနတဲ့မိန္းမက ဘယ္ႏွေယာက္၊ မိုဟာမက္က ဘယ္ႏွေသာင္း၊ အမီနာ ဘယ္ႏွသန္း၊ သိမွာပါ။ သိမွသာလ်င္ မိုဟာမတ္က ဒုတ္နဲ႕ရိုက္လို႕ဆိုလ်င္ ေရႊကုန္သည္မိုဟာမတ္လား၊ ကူလီထမ္းတဲ့မိုဟာမတ္လား၊ အမီနာ့ေယာက်္ားေလ ဆိုလ်င္ တိုေရွေရာင္းတဲ့ အမီနာလား၊ ကုန္စံုဆိုင္ရွင္ အမီနာလား၊ သည္လိုလုပ္မွ စာရင္းတိက်ရွိမွ လူစားထိုးတယ္၊ ပိုက္ဆံေပး လူလဲတယ္ဆိုတာေတြကို (ထိန္းသိမ္းခ်င္လ်င္) ထိနး္သိမ္းလို႕ရမွာပါ။ ဒါက ေခ်မွဳန္းရန္အလ်င္းမရွိေသာ။ စစ္ဆင္ေရး။ ေခ်မွဳန္းရန္ရွိလာေသာ စစ္ဆင္ေရးသည္။ ထိုဘဂၤလီတို႕တြင္ လက္ႏွက္ကိုင္ အဖြဲ႕မ်ားရွိေနၿပီ၊ တရားမဝင္ မူးရစ္ေဆးဝါး၊ လက္ႏွက္ကုန္ကူးေနၿပီ၊ အၿခား အၾကမ္းဖက္မ်ားနွင့္ ဆက္သြယ္ေနၿပီဆိုလ်င္ ေခ်မွဳန္းေရးမ်ားပါေသာ စစ္ဆင္ေရးမ်ား ဆင္ႏြဲရပါမည္။ ထိုအခါ AK ၾကီးလြယ္ထားၿပီး မပုတင္ ထုတ္ၿပလ်င္လဲမရပါ ပစ္သတ္ပါလိမ့္မည္။ ထားေတာ့ ထိုက ေခ်မွဳန္းေရးကိစၥ။
ယခုကိစၥသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕သိတာသည္ ဘဂၤလီ၊ ဘဂၤလီသည္ပင္ ဌာေနတိုင္းရင္းသားမ်ိဳးႏြယ္စုဝင္မဟုတ္။ ေရြ႕ေၿပာင္းကူလူး အေၿခခ်လာသူ နိုင္ငံသား ႏွင့္ တရားမဝင္ကူးလူးလာသူ ႏိုင္ငံမဲ႕ (သို႕) ႏိုင္ငံၿခားသား။ ထိုသို႕ ၂မ်ိဳးတည္းသာ နားလည္သည္။ ထိုသို႕စာရင္းရွိသည္။ မပုတင္မရွိေသးလ်င္ ဥပေဒအရ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ အလုပ္လုပ္ ေနထိုင္လိုလ်င္ ႏိုင္ငံသားၿဖစ္ပိုင္ခြင့္ ဥပေဒရွိသည္။ နိုင္ငံသားၿဖစ္ႏိုင္သည္။ ႏိုင္ငံသားၿဖစ္လ်င္ လႊတ္ေတာ္အမတ္ထိၿဖစ္ခြင့္ရွိၿပီ။ အထူးမဆိုေတာ့။ သို႕ေသာ္ မ်ိဳးရိုးဂုဏ္ ေဖၚလိုလွလ်င္ ဘဂၤလီအၿဖစ္သာၿဖစ္ရမည္။ ရိုဟင္ဂ်ာသည္ စာရင္းမရွိ။ သို႕ေသာ္ သူတို႕ရင္ဘတ္ သူတို႕စာတမ္းဆြဲသည္က ရိုဟင္ဂ်ာ။ မီဒီယာ မီးေမာင္းေအာက္မွာ အလံတလူလူရွိသည္က ရိုဟင္ဂ်ာ။
ထို႕အၿပင္ ရိုဟင္ဂ်ာသည္ ဌာေနတိုင္းရင္းသားဟုဆိုေသးသည္။ ဌာေနတိုင္းရင္းသားဟူသည္ ေမြးရာပါ တိုင္းရင္းသားၿဖစ္ခြင့္ ႏိုင္ငံသားၿဖစ္ခြင့္ရွ္ိသည္။ ပံုစံ၁၀ ၿဖည့္လိုက္လ်င္ အူဝဲလို႕ေအာ္သည္နွင့္ ၿပည္ေထာင္စုသမၼတၿမန္မာ ႏိုင္ငံေတာ္၏ သမၼတအထိ ေမွ်ာ္မွန္းခြင့္ရွိၿပီ။ တိုင္းရင္းသားၿဖစ္လ်င္ ကိုယ္ပိုင္ေဒသ ကိုယ္ပိုင္နယ္ေၿမ ကိုယ္ပိုင္ အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ ေတာင္းဆိုႏိုင္သည္။ ကိုယ္ပိုင္စစ္တပ္ေထာင္ထားလ်င္ပင္ မတရားဟု မေက်ၿငာႏိုင္ေသး။ ဘယ္သူမွ်လဲ မတရားဟု မၿမင္ၾက။ ထို႕ေၾကာင့္ ပင္လ်င္ စစ္ေညာင္းတာရွည္ ၿမန္မာၿပည္ဇာတ္လမ္းသည္ မၿပီးေသး၊ သတ္ေကာင္းၾကဆဲ။ ထို႕ေၾကာင့္ပင္ ဘဂၤလီဟူေသာ အေရခြံကိုအေရာင္ဆိုးကာ ရိုဟင္ဂ်ာ လုပ္လာၾကသည္။ သူတို႕သည္ အၾကံၾကီးၾကေပသည္ တိုင္းရင္းသားဟူ၍ ကမာၻပတ္ကာ ေရးထိုးခဲ့ၾကၿပီ၊ မီဒီယာစံုမွာ မ်က္ရည္ခံထိုးခဲ့ၾကၿပီးၿပီ။ တကၠသိုလ္ၾကီးမ်ား၊ စြယ္စံုက်မ္းၾကီးမ်ား၊ က်မ္းအသြယ္သြယ္၊ စာအုပ္အမ်ိဳး၂မ်ိဳးတို႕တြင္ ရိုဟင္ဂ်ာအမည္ေပါက္ေအာင္ သူရို႕လုပ္ခဲ့ၾကၿပီ။ ဘာသာတူ သူေဌးအၾကီးစား၊ ႏိုင္ငံၿခား အဖြဲအစည္းတို႕ထံ ေရႊနားေတာ္သြင္းခဲ႕ၿပီးၿပီ။အသားထဲက ေလာက္မ်ားက ထမင္းတစ္လုပ္အတြက္ ကိုယ့္လူမ်ိဳးတို႕ နာမည္ကိုအေရာင္ဆိုးကာ ကိုယ့္တိုင္းၿပည္၏အနာဂါတ္ရန္စြယ္ကို ေရႊခ် စလံတင္၍ ဥေရာပ ဝိုင္ခ်ိဳတို႕ၿဖင့္ ခြက္ေၿမာက္ေသာက္ကာ ပြဲေတာ္တည္ ၿမီးခဲ့ၾကၿပီးၿပီ။
ရိုဟင္ဂ်ာ သည္ ၿမန္မာတိုင္းရင္းသား မဟုတ္ ဟူေသာ စကားသည္ ခံတပ္ၿဖစ္သည္။ ခံတပ္သဖြယ္ၿဖစ္ရမည္။ ရိုဟင္ဂ်ာဟူသည္မရွိ။ ဘဂၤလီသာရွိသည္။ ထိုဘဂၤလီသည္ တိုင္းရင္းသားမဟုတ္။ ၄င္းကို အႏုလံုပဋိလံု အာဂံုေဆာင္ထားမွရပါမည္။ ေယာင္သြားလ်င္၊ ေယာင္မွားလ်င္။ အလုပ္သမားလိုလို႕၊ လဘ္လိုလို႕၊ မဲလိုလို႕၊ တစ္ဘက္ဘက္က တာက်ိဳးခဲ့ေလေသာ္။ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳးတိုးမည္။ အိမ္တစ္လံုး ေယာက်္ားတစ္ေယာက္ မိန္းမ၃-၄ေယာက္ ကေလး တစ္ဒါဇင္ အင္အားၿဖင့္ ေဆြတို႕မ်ိဳးတို႕ ေဘးအိမ္မွလည္း ဝင္လာဦးမည္။အႏွီတိုင္းရင္းသားသည္ မ်ားမၾကာ ကိုယ္ပိုင္စစ္တပ္ေထာင္၍ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ေတာင္းလိမ့္မည္။ ဘူးသီးေတာင္ ေမာင္းေတာတြင္ ယခု ၉၅-၅။ ေနာက္အခါ ၉၉.၉၉၉ -၀.၀၀၀၀၁ ၿဖစ္မည္။ခြဲ၍ပင္ ထြက္ေပဦးမည္။ မၿဖစ္ပါဘူးဟု ဘယ္သူအာမခံမည္နည္း။
ထို႕ေၾကာင့္ ဘဂၤလီကို ရိုဟင္ဂ်ာဟု လံုးဝ မသံုးႏံုးႏိုင္၊ ႏိုင္ငံသားၿဖစ္ၿပီးေရာ မၿဖစ္ရေသးေရာ၊ ၿငိမ္းခ်မ္းခ်င္ေသာ မၿငိမ္းခ်မ္းခ်င္ေသာ မခြဲၿခားပါ။ ဘဂၤလီကို ဘဂၤလီဟုသာ သတ္မွတ္သင့္သည္။ ၄င္းတို႕လည္း မ်ိဳးဂုဏ္ေဖၚ၍ ေမာ္ၾကြားခ်င္ၾကမည္ထင္သည္။ ေက်ာင္းတြင္ ပထမရပါက ငါ့သားအီစြပ္ ဘဂၤလီကြဟု လက္မေထာင္ခြင့္ရွိရေပမည္။ စစ္တပ္တြင္တာဝန္ထမ္းေဆာင္ပါကလဲ ငါကြ ဘဂၤလီ သည္ေတာင္ကုန္းငါသိမ္းတာဟု မွတ္တမ္းတင္ခြင့္ရရမည္။ သို႕ေသာ္ ငါကြ ရိုဟင္ဂ်ာဟု မလည္ရွဳပ္လုပ္လာၿခင္းကို လံုးဝ လက္မခံသင့္ပါ။ ထို႕အၿပင္ ထိုဘဂၤလီေရာ၊ ရိုဟင္ဂ်ာေရာသည္ ၿမန္မာတိုင္းရင္းသား မဟုတ္၊ အစၥလန္မို႕ဟု မထင္ပါႏွင့္ ဗုဒၶဘာသာေၿပာင္းေၿပာင္း၊ ဟိႏၵဴေၿပာင္းေၿပာင္း၊ ဘာမွမကိုးကြယ္ပဲေနေန၊ တိုင္းရင္းသားလံုးဝမဟုတ္ဟု ကၽြန္ေတာ္သတ္မွတ္သည္။ (ကၽြန္ေတာ္ ဘာေကာင္မွမဟုတ္ပါ။ ေခြးေလးခုန္၍ ဖုန္မထမွန္းသိပါသည္။ ေခြးၾကီးမ်ား တုတ္တုတ္မွ် မလွဳပ္သၿဖင့္ ထခုန္ရပါသည္။ ေဒါသသံတို႕ကို သည္းခံၾကပါကုန္) ကၽြန္ေတာ္မသတ္မွတ္ေသာ္လည္း၊ အစိုးရ သို႕မဟုတ္ ၾသဇာအာဏာရွိသူက သတ္မွတ္ေလေသာ္ မတတ္ႏိုင္။ တစ္ကိုယ္စာ ကန္႕ကြက္ရံု၊ ပူေဆြးရင္ေလးရံုသာ တတ္ႏိုင္သည္။ ထို႕ေၾကာင့္ ပူေဆြး ေသာကၿဖင့္ ေလလားဝမ္းလား မကြဲသူတို႕ လက္ေရွာင္ေတာ္မူေသာ ထို ရိုဟင္ဂ်ာသင့္မဂ်ာသင့္၊ ဘဂၤလီသင့္ မလီသင့္ကို ငထြားခါးနာကာဝင္ေရးပါသည္။ ထိုသူတို႕ကို သုတ္သင္သင့္သလား၊ လက္တြဲေနထိုင္သင့္သလားဆိုသည္မွာ ထိုသူတို႕ ေရြးခ်ယ္မည့္ လမ္းၿဖစ္သည္။ တို႕ဖရားက ကုလားဘက္ ခပ္ပါပါ ဘုရားအမ်ိဳးမို႕ ေဆြမ်ိဳးေတာ္ခ်င္သၿဖင့္ တိုင္းၿပည္ေခၚယူ ေကၽြးေမြးေတာ္ မူမည္ဆိုလ်င္လဲ အခြန္ထမ္းလ်က္ ကိုယ့္လုပ္စာ တစ္ၿခမ္းဖဲ႕ေကၽြးရပါလိမ့္မည္။အစိုးရကို အာခံရန္ မစြမ္းေသာ္လည္း လံုးဝေတာ့ ၾကည္ၿဖဴမည္မဟုတ္ပါ။ ထိုေလာက္ဆိုပါလ်င္ ဘာသာေရးလား၊ လူမ်ိဳးတုံး သတ္မွာလား၊ အခ်င္းခ်င္းႏွိမ္ခ် ၾကေတာ့မွာလား၊ ႏိုင္ငံၿခားသားမုန္းတီးတဲ့ေရာဂါလား၊ ႏိုင္ငံအနာဂါတ္အတြက္ ႏိုင္ငံသားတို႕ ၏ေရြးခ်ယ္ၿဖစ္ေပၚလာေသာ ဆႏၵလားဆိုတာ ကြဲေလာက္မည္ထင္ပါသည္။ ထိုသို႕သေဘာမွ်လ်င္ နီးရာလူတို႕အား ရွင္းၿပၾကပါကုန္။ က်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစ။ ကၽြန္ေတာ္ေမာင္ဟန္ပါ။
No comments:
Post a Comment